Ik heb een tijdje getwijfeld of ik deze blog moest schrijven, maar ik bedacht me dat ik jaren geleden heel graag had willen weten dat ik zelf te maken had met een trauma bond. Daarom vind ik het ontzettend belangrijk dat informatie als deze verspreid wordt. Bij het schrijven van de blog heb ik mijn eigen kennis en ervaringen gebruikt, maar ook zorgvuldig research gedaan. Heb je te maken met een trauma bond dan wil ik je aanmoedigen om zo snel mogelijk de hulp van een professional in te schakelen. Dit is iets wat je absoluut niet alleen kunt en zou moeten doen.
Wat is een trauma bond?
Een trauma bond is een relatie waarin er sprake is van emotionele hechting (attachment) en waarin (vaak) emotioneel of fysiek misbruik voorkomt.
In een trauma bond heb je de narcist (gefocust op zichzelf, vindt zichzelf heel belangrijk, het interesseert hem/haar niet hoe de ander zich voelt, deze persoon heeft geen empathisch vermogen) en de empathische persoon (gefocust op de ander, veelal bezig met de behoeften van een ander).
Ik ga er een hij/zij situatie van maken, dat legt wat makkelijker uit. De narcist is de hij, de empathische persoon is een zij. (Narcisten kunnen overigens ook een zij zijn, alleen in een trauma bond is de narcist vrijwel altijd een hij.)
Hij zorgt ervoor dat zij emotioneel gehecht raakt aan hem door haar een periode te overladen met liefde, aandacht, bewondering en complimenten. Ze noemen dit ook wel ‘love bombing’. De stofjes die je brein aanmaakt in deze periode zijn enorm verslavend en je voelt je on top of the world. Wanneer het gedrag van de narcist verandert ontstaat er een enorme behoefte aan bevestiging en liefde van haar kant. Ze is emotioneel (brein/lichaam) verslaafd geraakt aan hem. Hoe langer ze in deze relatie blijft, hoe groter deze behoefte. Hij heeft daardoor alle controle en kan met haar doen wat hij wil.
Een trauma bond is geen liefde. Echte, authentieke liefde voelt niet als een achtbaan, stresserig, onvoorspelbaar en chaotisch, maar juist kalm en rustig. Hoe kan het dan dat een trauma bond als liefde voelt? In een trauma bond verwar je stress en emoties als angst en opwinding met seksuele aantrekkingskracht en liefde. Wanneer je niet verwerkte trauma’s hebt is je zenuwstelsel ontregeld. Stress is dan jouw natuurlijke basis staat. Daar voelt je lichaam zich comfortabel bij. Alles en iedereen die voor zo’n hyperalert gevoel van stress zou kunnen zorgen voel je je tot aangetrokken. Ook kan het zijn dat door (stressvolle) gebeurtenissen of periodes of bepaalde dynamieken uit je kindertijd je lichaam verslaafd is geraakt aan het voelen van specifieke emoties (en de neurotransmitters die daarbij vrijkomen). Onbewust ben je dan altijd op zoek naar situaties of personen die voor die bepaalde emoties zouden kunnen zorgen.
Een trauma bond is vaak een gevolg van kindertijd trauma. We zijn als mens altijd op zoek naar scenario’s waarin we onze kindertijd (patronen) kunnen herhalen. De dynamieken in een trauma bond kunnen lijken op die met een van je opvoeders vroeger, bijvoorbeeld. Ook kun je door een gebrek aan eigenwaarde en een laag zelfbeeld snakken naar liefde en bevestiging. De emoties die vrijkomen in een trauma bond verlichten dan voor even de pijn uit je kindertijd.
Het verloop van een trauma bond
- In het begin is er een periode van allesomvattende ‘liefde’. Je wordt door je partner overweldigd met liefde, aandacht, complimenten, bewondering, cadeautjes. In een trauma bond ben je meestal op slag verliefd. Je spendeert zoveel mogelijk tijd samen en grenzen vervagen al snel of ontbreken volledig. In deze periode ontstaat het idee dat jullie elkaars soulmate of tweelingziel zijn en dat de connectie dus voorbestemd is. (Deze overtuiging gaat ervoor zorgen dat je in de relatie ook veel minder snel opgeeft..) In deze zogenaamd verliefde periode voel je je ontzettend sterk met elkaar verbonden. Je brein produceert allerlei verslavende stofjes als dopamine en adrenaline, maar ook oxytocine, een neurotransmitter die zorgt voor een gevoel van verbinding.
- Na een tijdje, dat kan een paar weken of maanden zijn, verandert het gedrag van je partner. Hij gaat je regelmatig negeren, stilzwijgen of manipuleren, verdwijnt zomaar uit het niets, creëert chaos, of misbruikt je emotioneel (door je naar beneden te halen, te kleineren, uit te schelden) of fysiek. Normaal gezien zou je vertrekken uit zo’n relatie. In een trauma bond ben je door alle stofjes die je brein en je lichaam hebben aangemaakt toen hij je ‘bombardeerde’ met liefde verslaafd geraakt aan de high die je partner/het samen zijn je geeft. Je bent emotioneel verslaafd. Net als een verslaafde aan drugs ben je vanaf dat moment eigenlijk altijd op zoek naar de overweldigende en fijne gevoelens die je in het begin had (die nooit meer terugkomen). De afwezige periodes of het emotioneel/fysiek misbruik worden vaak afgewisseld met periodes/momenten waarin hij weer even lijkt op de persoon die hij was toen je hem leerde kennen. Dit patroon van aantrekken en afstoten is ontzettend verslavend. Hoe dieper de dalen, hoe hoger de pieken. Je lichaam schreeuwt in tijden van afwezigheid om goedkeuring en liefde van je partner en jij doet er alles aan om die liefde en bevestiging weer te krijgen zodat je weer even kunt ademen. De angst en het waardeloze gevoel in jezelf verdwijnen.
- Het gedrag van een narcist in een trauma bond is verwoestend voor je eigenwaarde. Hij heeft de controle en jij bent de speelbal. Je gaat aan jezelf twijfelen en krijgt het idee dat zijn gedrag door jou komt (hoe valt die wispelturigheid anders te verklaren?). Hoe langer je in de relatie blijft, hoe kleiner, nietiger en machtelozer je je gaat voelen en hoe kleiner de kans wordt dat je de kracht hebt om de relatie te beëindigen. Je raakt ervan overtuigd dat je hem nodig hebt en dat je zonder hem niks bent/niet kunt overleven (dat is wat verslavingen doen).
- Wanneer je aangeeft dat je dit niet langer volhoudt en dat dit geen gezonde relatie is geeft hij meestal aan dat hij beter zijn best zal doen en moeite zal doen om te veranderen. Hij verbetert vaak ook tijdelijk zijn gedrag, lijkt soms weer even op de persoon die hij was toen je hem leerde kennen. Dat geeft je hoop en wordt je houvast.
Signalen die erop duiden dat je in een trauma bond zit
- Je voelt je het meeste van de tijd ongelukkig in de relatie maar je voelt je niet sterk genoeg om de relatie te beëindigen. De gedachte aan het beëindigen van de relatie zorgt voor enorm veel angst. Je bent allang voorbij het punt waarop je op jezelf en je intuïtie durft te vertrouwen.
- Je focust je in de relatie veelal op de goede momenten en wordt blind voor de slechte momenten (die overheersen).
- Je verzint excuses voor het gedrag van je partner (hij is zo vanwege zijn kindertijd, bijvoorbeeld).
- Je tolereert veel meer dan je in een ‘normale’ gezonde relatie zou doen.
- Wanneer mensen hun bezorgdheid uiten over de relatie reageer je met opmerkingen als: dit is voorbestemd, wij horen bij elkaar.
- Wanneer je uit verbinding bent met je partner (hij negeert je, verdwijnt, laat je dagen of weken bungelen) voelt het alsof je niet kunt ademen.
- Ergens heb je de gedachte dat je hem kunt redden en dat hij uiteindelijk wel zal veranderen.
In vrijwel elke relatie is er sprake van trauma bonding
Ik vind het belangrijk om te benadrukken dat er in vrijwel elke relatie tussen twee volwassenen sprake is van een vorm van trauma bonding. Iedereen draagt namelijk kindertijd trauma met zich mee. Deze pijn en trauma’s zijn vaak in de eerste plaats de aanleiding om een relatie aan te gaan. Je zoekt (onbewust) iemand die je kan geven wat je thuis nooit gekregen of ervaren hebt, iemand die je pijn verlicht, die zorg draagt voor je innerlijke kind. Als gevolg van je trauma’s ga je in een partner misschien wel op zoek naar die ouder die er nooit echt voor je heeft kunnen zijn. Of je voelt je juist aangetrokken tot mensen die (helaas) lijken op een van je opvoeders. Mensen die je ook niet zien of horen waardoor je al je patronen van vroeger voort kunt zetten. Je kunt te maken hebben met dynamieken als aantrekken en afstoten. In elke relatie waar mensen zelf geen zorg dragen voor (de pijnen van) hun innerlijke kind heb je te maken met codependency: je hebt elkaar nodig om in je behoeften te kunnen voorzien/je geliefd, veilig en gewaardeerd te voelen. Dit zorgt voor een bepaalde afhankelijkheid.
Foto: Unsplash
Ik heb een tijdje getwijfeld of ik deze blog moest schrijven, maar ik bedacht me dat ik jaren geleden heel graag had willen weten dat ik zelf te maken had met een trauma bond. Daarom vind ik het ontzettend belangrijk dat informatie als deze verspreid wordt. Bij het schrijven van de blog heb ik mijn eigen kennis en ervaringen gebruikt, maar ook zorgvuldig research gedaan. Heb je te maken met een trauma bond dan wil ik je aanmoedigen om zo snel mogelijk de hulp van een professional in te schakelen. Dit is iets wat je absoluut niet alleen kunt en zou moeten doen.
Wat is een trauma bond?
Een trauma bond is een relatie waarin er sprake is van emotionele hechting (attachment) en waarin (vaak) emotioneel of fysiek misbruik voorkomt.
In een trauma bond heb je de narcist (gefocust op zichzelf, vindt zichzelf heel belangrijk, het interesseert hem/haar niet hoe de ander zich voelt, deze persoon heeft geen empathisch vermogen) en de empathische persoon (gefocust op de ander, veelal bezig met de behoeften van een ander).
Ik ga er een hij/zij situatie van maken, dat legt wat makkelijker uit. De narcist is de hij, de empathische persoon is een zij. (Narcisten kunnen overigens ook een zij zijn, alleen in een trauma bond is de narcist vrijwel altijd een hij.)
Hij zorgt ervoor dat zij emotioneel gehecht raakt aan hem door haar een periode te overladen met liefde, aandacht, bewondering en complimenten. Ze noemen dit ook wel ‘love bombing’. De stofjes die je brein aanmaakt in deze periode zijn enorm verslavend en je voelt je on top of the world. Wanneer het gedrag van de narcist verandert ontstaat er een enorme behoefte aan bevestiging en liefde van haar kant. Ze is emotioneel (brein/lichaam) verslaafd geraakt aan hem. Hoe langer ze in deze relatie blijft, hoe groter deze behoefte. Hij heeft daardoor alle controle en kan met haar doen wat hij wil.
Een trauma bond is geen liefde. Echte, authentieke liefde voelt niet als een achtbaan, stresserig, onvoorspelbaar en chaotisch, maar juist kalm en rustig. Hoe kan het dan dat een trauma bond als liefde voelt? In een trauma bond verwar je stress en emoties als angst en opwinding met seksuele aantrekkingskracht en liefde. Wanneer je niet verwerkte trauma’s hebt is je zenuwstelsel ontregeld. Stress is dan jouw natuurlijke basis staat. Daar voelt je lichaam zich comfortabel bij. Alles en iedereen die voor zo’n hyperalert gevoel van stress zou kunnen zorgen voel je je tot aangetrokken. Ook kan het zijn dat door (stressvolle) gebeurtenissen of periodes of bepaalde dynamieken uit je kindertijd je lichaam verslaafd is geraakt aan het voelen van specifieke emoties (en de neurotransmitters die daarbij vrijkomen). Onbewust ben je dan altijd op zoek naar situaties of personen die voor die bepaalde emoties zouden kunnen zorgen.
Een trauma bond is vaak een gevolg van kindertijd trauma. We zijn als mens altijd op zoek naar scenario’s waarin we onze kindertijd (patronen) kunnen herhalen. De dynamieken in een trauma bond kunnen lijken op die met een van je opvoeders vroeger, bijvoorbeeld. Ook kun je door een gebrek aan eigenwaarde en een laag zelfbeeld snakken naar liefde en bevestiging. De emoties die vrijkomen in een trauma bond verlichten dan voor even de pijn uit je kindertijd.
Het verloop van een trauma bond
- In het begin is er een periode van allesomvattende ‘liefde’. Je wordt door je partner overweldigd met liefde, aandacht, complimenten, bewondering, cadeautjes. In een trauma bond ben je meestal op slag verliefd. Je spendeert zoveel mogelijk tijd samen en grenzen vervagen al snel of ontbreken volledig. In deze periode ontstaat het idee dat jullie elkaars soulmate of tweelingziel zijn en dat de connectie dus voorbestemd is. (Deze overtuiging gaat ervoor zorgen dat je in de relatie ook veel minder snel opgeeft..) In deze zogenaamd verliefde periode voel je je ontzettend sterk met elkaar verbonden. Je brein produceert allerlei verslavende stofjes als dopamine en adrenaline, maar ook oxytocine, een neurotransmitter die zorgt voor een gevoel van verbinding.
- Na een tijdje, dat kan een paar weken of maanden zijn, verandert het gedrag van je partner. Hij gaat je regelmatig negeren, stilzwijgen of manipuleren, verdwijnt zomaar uit het niets, creëert chaos, of misbruikt je emotioneel (door je naar beneden te halen, te kleineren, uit te schelden) of fysiek. Normaal gezien zou je vertrekken uit zo’n relatie. In een trauma bond ben je door alle stofjes die je brein en je lichaam hebben aangemaakt toen hij je ‘bombardeerde’ met liefde verslaafd geraakt aan de high die je partner/het samen zijn je geeft. Je bent emotioneel verslaafd. Net als een verslaafde aan drugs ben je vanaf dat moment eigenlijk altijd op zoek naar de overweldigende en fijne gevoelens die je in het begin had (die nooit meer terugkomen). De afwezige periodes of het emotioneel/fysiek misbruik worden vaak afgewisseld met periodes/momenten waarin hij weer even lijkt op de persoon die hij was toen je hem leerde kennen. Dit patroon van aantrekken en afstoten is ontzettend verslavend. Hoe dieper de dalen, hoe hoger de pieken. Je lichaam schreeuwt in tijden van afwezigheid om goedkeuring en liefde van je partner en jij doet er alles aan om die liefde en bevestiging weer te krijgen zodat je weer even kunt ademen. De angst en het waardeloze gevoel in jezelf verdwijnen.
- Het gedrag van een narcist in een trauma bond is verwoestend voor je eigenwaarde. Hij heeft de controle en jij bent de speelbal. Je gaat aan jezelf twijfelen en krijgt het idee dat zijn gedrag door jou komt (hoe valt die wispelturigheid anders te verklaren?). Hoe langer je in de relatie blijft, hoe kleiner, nietiger en machtelozer je je gaat voelen en hoe kleiner de kans wordt dat je de kracht hebt om de relatie te beëindigen. Je raakt ervan overtuigd dat je hem nodig hebt en dat je zonder hem niks bent/niet kunt overleven (dat is wat verslavingen doen).
- Wanneer je aangeeft dat je dit niet langer volhoudt en dat dit geen gezonde relatie is geeft hij meestal aan dat hij beter zijn best zal doen en moeite zal doen om te veranderen. Hij verbetert vaak ook tijdelijk zijn gedrag, lijkt soms weer even op de persoon die hij was toen je hem leerde kennen. Dat geeft je hoop en wordt je houvast.
Signalen die erop duiden dat je in een trauma bond zit
- Je voelt je het meeste van de tijd ongelukkig in de relatie maar je voelt je niet sterk genoeg om de relatie te beëindigen. De gedachte aan het beëindigen van de relatie zorgt voor enorm veel angst. Je bent allang voorbij het punt waarop je op jezelf en je intuïtie durft te vertrouwen.
- Je focust je in de relatie veelal op de goede momenten en wordt blind voor de slechte momenten (die overheersen).
- Je verzint excuses voor het gedrag van je partner (hij is zo vanwege zijn kindertijd, bijvoorbeeld).
- Je tolereert veel meer dan je in een ‘normale’ gezonde relatie zou doen.
- Wanneer mensen hun bezorgdheid uiten over de relatie reageer je met opmerkingen als: dit is voorbestemd, wij horen bij elkaar.
- Wanneer je uit verbinding bent met je partner (hij negeert je, verdwijnt, laat je dagen of weken bungelen) voelt het alsof je niet kunt ademen.
- Ergens heb je de gedachte dat je hem kunt redden en dat hij uiteindelijk wel zal veranderen.
In vrijwel elke relatie is er sprake van trauma bonding
Ik vind het belangrijk om te benadrukken dat er in vrijwel elke relatie tussen twee volwassenen sprake is van een vorm van trauma bonding. Iedereen draagt namelijk kindertijd trauma met zich mee. Deze pijn en trauma’s zijn vaak in de eerste plaats de aanleiding om een relatie aan te gaan. Je zoekt (onbewust) iemand die je kan geven wat je thuis nooit gekregen of ervaren hebt, iemand die je pijn verlicht, die zorg draagt voor je innerlijke kind. Als gevolg van je trauma’s ga je in een partner misschien wel op zoek naar die ouder die er nooit echt voor je heeft kunnen zijn. Of je voelt je juist aangetrokken tot mensen die (helaas) lijken op een van je opvoeders. Mensen die je ook niet zien of horen waardoor je al je patronen van vroeger voort kunt zetten. Je kunt te maken hebben met dynamieken als aantrekken en afstoten. In elke relatie waar mensen zelf geen zorg dragen voor (de pijnen van) hun innerlijke kind heb je te maken met codependency: je hebt elkaar nodig om in je behoeften te kunnen voorzien/je geliefd, veilig en gewaardeerd te voelen. Dit zorgt voor een bepaalde afhankelijkheid.
Foto: Unsplash
+ show Comments
- Hide Comments
add a comment