In deze blog ga ik je uitleggen wat de invloed is van een gewond innerlijk kind op jezelf en je leven. Dit zijn algemene uitwerkingen en signalen die bij iedereen wel voorkomen en waarin iedereen die een gewond innerlijk kind heeft zich wel kan herkennen. Afhankelijk van je verleden en de grootte van je trauma’s zul je natuurlijk ook bepaalde uitwerkingen ervaren die heel persoonlijk zijn.
Je ervaart geen balans meer tussen denken en voelen
Het overgrote deel van de volwassenen hebben zich afgesloten voor het kind in zichzelf. Misschien moest je vroeger te snel groot worden of voelde het thuis niet veilig genoeg voor je om kind te zijn, of ben je je gaan afsluiten voor het kind in jezelf als gevolg van pijn die je niet onder ogen wilde komen. Je innerlijke kind staat voor het voelen, je gevoelskant, jij als volwassene bent het denken, het rationele. Wanneer ze allebei voldoende ruimte krijgen ontstaat er harmonie. Je staat in verbinding met je gevoelskant en het speelse van het kind in jezelf, én je kunt de verstandige en rationele volwassene zijn. Wanneer je als volwassene niet in contact staat met je gevoelskant en veelal in je hoofd leeft vind je het moeilijk om te ontspannen, in het nu te zijn, ergens helemaal in op te gaan, te spelen, te genieten. In plaats daarvan ben je alsmaar bezig met de toekomst, met in control zijn. De wereld om je heen gaat totaal aan je voorbij, je ‘vergeet’ (of kunt maar moeilijk) te genieten.
Je denkt dat er iets mis met je is
We hebben allemaal meerdere diepe negatieve overtuigingen over onszelf. Sommigen onbewust, anderen bewust. Ergens geloven we dat we niet goed genoeg zijn, dat er iets mis met ons is, dat we niet slim genoeg zijn of minder zijn dan…, dat er niemand van ons houdt of dat we het niet verdienen om… Zulke overtuigingen ontstaan vaak als gevolg van bepaald gedrag van je opvoeders of mensen die opgroeiend belangrijk voor je waren dat je op jezelf betrekt, of door bepaalde vervelende of pijnlijke gebeurtenissen of periodes uit je kindertijd. Wanneer je de overtuiging hebt dat er iets mis met je is ga je je leeg voelen. Je raakt uit verbinding met je echte, authentieke en liefdevolle zelf. Om jezelf toch goed te kunnen voelen ga je vervolgens buiten jezelf op zoek naar erkenning, acceptatie, waardering. Door jezelf in liefdesrelaties te storten, door carrière te maken en jezelf op die manier te bewijzen, door altijd voor iedereen klaar te staan (people pleasen). Het kan ook zijn dat je de pijn en leegte gaat onderdrukken en verdoven door verslavingen. Geen gezonde en duurzame manieren om je goed te voelen over jezelf. Door je gebrek aan eigenwaarde ben je enorm afhankelijk, je gaat de hele dag op en neer in emoties, je ziet vrijwel alles om je heen als een aanval op jezelf, je probeert met alle macht afwijzing te voorkomen, je moet alsmaar op zoek naar bevestiging dat je er mag zijn. Dat is behoorlijk uitputtend.
Je weet niet goed meer wie je bent
Wanneer je gelooft dat je niet goed genoeg bent wijs je jezelf af. Als reactie daarop ga je een identiteit ontwikkelen (je ego) die ervoor moet zorgen dat niemand je ooit nog afwijst en dat iedereen je aardig vindt. Die tweede identiteit is volledig gericht op de buitenwereld. Als mensen je maar leuk vinden is de gedachte. Je houdt bepaalde delen van jezelf in het donker, je gedraagt jezelf anders, je past je aan, je maakt keuzes omdat deze goedkeuring van anderen opleveren. En dat allemaal om maar goed genoeg gevonden te worden en geaccepteerd te worden. Op een bepaald punt in je leven raak je jezelf volledig kwijt op deze manier. Je weet niet goed meer wie je bent, wat jij nou eigenlijk zelf graag wilt. Wie er schuilgaat onder dat (ego) masker.
Je hebt het gevoel dat je vastzit
Wanneer je onverwerkte trauma’s hebt, je innerlijke kind is gewond, komt er een punt in je leven waarop je vastloopt. Een burn-out, een depressie, een knagend leeg en ongelukkig gevoel, een leven wat uiteen lijkt te vallen, tegen je lijkt te werken, een boel problemen die steeds maar terugkomen, vastzitten in bepaalde cirkels van patronen, bijna iedereen met een gewond innerlijk kind ervaart zo’n punt. De reden waarom je vast komt te zitten is naar mijn idee het leven dat tegen je zegt: zo gaat het niet langer, er moet iets gebeuren. De diepere laag is dat je onverwerkte trauma’s ervoor zorgen dat je die trauma’s in het nu constant aan het herbeleven bent. Dit zorgt voor steeds dezelfde (negatieve en pijnlijke) gedachten, emoties en patronen. Als je niet heelt is je volledige identiteit gebaseerd op je verleden. Je bent dus constant je oude verhaal aan het herhalen. Wanneer je niet kiest voor groei en beweging kom je niet vooruit. Als zo’n situatie lang genoeg duurt loop je vast. Als mens ben je gemaakt om jezelf te ontwikkelen en te groeien. In beweging te zijn.
Je wordt regelmatig getriggerd
Alles wat je als kind als pijnlijk of verdrietig ervaren hebt en in die tijd niet kon verwerken kun je een traumatische ervaring noemen. Je kunt je dus wel voorstellen dat je als kind best wat traumatische (aangrijpende) ervaringen zult hebben meegemaakt. Wanneer je je trauma’s niet verwerkt en heelt blijven ze controle over jou en je leven houden. Op momenten dat in het nu iets je doet herinneren aan een ervaring of gebeurtenis uit het verleden wordt je getriggerd, alsof je terug in de tijd gaat en weer even je kleine zelf bent. Deze emotionele reacties in jezelf kunnen heel intens voelen en dagelijks voorkomen. Je ervaart dan totaal geen emotionele balans maar wordt de hele dag door heen en weer geslingerd tussen verschillende emotionele staten. De meeste volwassenen die getriggerd worden hebben geen idee dat dat verband heeft met vroeger. Ze reageren op de automatische piloot de emotie of pijn die ze voelen af op een ander in de hoop dat dat nare gevoel zo snel mogelijk weer verdwijnt.
Je hebt belemmerende overtuigingen en niet helpende gedragspatronen
Je opvoeders hebben je onbewust een hoop overtuigingen meegegeven. Eenmaal volwassen ga je merken dat een aantal van deze overtuigingen (je kunt er vast wel wat opnoemen) je tegenwerken in de doelen die je wilt behalen, in het leven dat je wilt leven, in wie je wilt zijn. Dan pas ga je al deze waarheden waar vanuit je al decennia lang leeft opmerken en komt er een punt waarop je zo’n last hebt van sommige van deze overtuigingen dat je ze wel moet gaan transformeren. Hetzelfde geldt voor gedrag. Kinderen kopiëren het gedrag van hun opvoeders zonder het te ondervragen. In alles. Je bent daarmee vaak een kopie van je opvoeders. De manier waarop je voor jezelf zorgt, met jezelf en anderen omgaat, hoe je communiceert, met conflicten of problemen omgaat. Wanneer dit gedrag niet in lijn ligt met wie jij bent of wie jij wilt zijn kunnen die patronen je behoorlijk in de weg zitten.
Je lichaam is getraumatiseerd
Wanneer je als kind veel stress hebt meegemaakt, in onstabiliteit bent opgegroeid of chronisch (langdurig) trauma hebt ervaren dan heb je veelal in de overleefstand gestaan. Hierdoor is je zenuwstelsel ontregeld. Deze ontregeling zorgt ervoor dat je lijf zichzelf niet meer goed kan reguleren, iets wat voor allerlei gezondheidsissues zorgt. Daarnaast zijn emoties als gevolg van hevige ervaringen of trauma die je niet verwerkt hebt zowel opgeslagen in je brein als in je lijf. Deze opgeslagen emoties kunnen ook op langere termijn voor allerlei problemen zorgen.
Foto: Unsplash
In deze blog ga ik je uitleggen wat de invloed is van een gewond innerlijk kind op jezelf en je leven. Dit zijn algemene uitwerkingen en signalen die bij iedereen wel voorkomen en waarin iedereen die een gewond innerlijk kind heeft zich wel kan herkennen. Afhankelijk van je verleden en de grootte van je trauma’s zul je natuurlijk ook bepaalde uitwerkingen ervaren die heel persoonlijk zijn.
Je ervaart geen balans meer tussen denken en voelen
Het overgrote deel van de volwassenen hebben zich afgesloten voor het kind in zichzelf. Misschien moest je vroeger te snel groot worden of voelde het thuis niet veilig genoeg voor je om kind te zijn, of ben je je gaan afsluiten voor het kind in jezelf als gevolg van pijn die je niet onder ogen wilde komen. Je innerlijke kind staat voor het voelen, je gevoelskant, jij als volwassene bent het denken, het rationele. Wanneer ze allebei voldoende ruimte krijgen ontstaat er harmonie. Je staat in verbinding met je gevoelskant en het speelse van het kind in jezelf, én je kunt de verstandige en rationele volwassene zijn. Wanneer je als volwassene niet in contact staat met je gevoelskant en veelal in je hoofd leeft vind je het moeilijk om te ontspannen, in het nu te zijn, ergens helemaal in op te gaan, te spelen, te genieten. In plaats daarvan ben je alsmaar bezig met de toekomst, met in control zijn. De wereld om je heen gaat totaal aan je voorbij, je ‘vergeet’ (of kunt maar moeilijk) te genieten.
Je denkt dat er iets mis met je is
We hebben allemaal meerdere diepe negatieve overtuigingen over onszelf. Sommigen onbewust, anderen bewust. Ergens geloven we dat we niet goed genoeg zijn, dat er iets mis met ons is, dat we niet slim genoeg zijn of minder zijn dan…, dat er niemand van ons houdt of dat we het niet verdienen om… Zulke overtuigingen ontstaan vaak als gevolg van bepaald gedrag van je opvoeders of mensen die opgroeiend belangrijk voor je waren dat je op jezelf betrekt, of door bepaalde vervelende of pijnlijke gebeurtenissen of periodes uit je kindertijd. Wanneer je de overtuiging hebt dat er iets mis met je is ga je je leeg voelen. Je raakt uit verbinding met je echte, authentieke en liefdevolle zelf. Om jezelf toch goed te kunnen voelen ga je vervolgens buiten jezelf op zoek naar erkenning, acceptatie, waardering. Door jezelf in liefdesrelaties te storten, door carrière te maken en jezelf op die manier te bewijzen, door altijd voor iedereen klaar te staan (people pleasen). Het kan ook zijn dat je de pijn en leegte gaat onderdrukken en verdoven door verslavingen. Geen gezonde en duurzame manieren om je goed te voelen over jezelf. Door je gebrek aan eigenwaarde ben je enorm afhankelijk, je gaat de hele dag op en neer in emoties, je ziet vrijwel alles om je heen als een aanval op jezelf, je probeert met alle macht afwijzing te voorkomen, je moet alsmaar op zoek naar bevestiging dat je er mag zijn. Dat is behoorlijk uitputtend.
Je weet niet goed meer wie je bent
Wanneer je gelooft dat je niet goed genoeg bent wijs je jezelf af. Als reactie daarop ga je een identiteit ontwikkelen (je ego) die ervoor moet zorgen dat niemand je ooit nog afwijst en dat iedereen je aardig vindt. Die tweede identiteit is volledig gericht op de buitenwereld. Als mensen je maar leuk vinden is de gedachte. Je houdt bepaalde delen van jezelf in het donker, je gedraagt jezelf anders, je past je aan, je maakt keuzes omdat deze goedkeuring van anderen opleveren. En dat allemaal om maar goed genoeg gevonden te worden en geaccepteerd te worden. Op een bepaald punt in je leven raak je jezelf volledig kwijt op deze manier. Je weet niet goed meer wie je bent, wat jij nou eigenlijk zelf graag wilt. Wie er schuilgaat onder dat (ego) masker.
Je hebt het gevoel dat je vastzit
Wanneer je onverwerkte trauma’s hebt, je innerlijke kind is gewond, komt er een punt in je leven waarop je vastloopt. Een burn-out, een depressie, een knagend leeg en ongelukkig gevoel, een leven wat uiteen lijkt te vallen, tegen je lijkt te werken, een boel problemen die steeds maar terugkomen, vastzitten in bepaalde cirkels van patronen, bijna iedereen met een gewond innerlijk kind ervaart zo’n punt. De reden waarom je vast komt te zitten is naar mijn idee het leven dat tegen je zegt: zo gaat het niet langer, er moet iets gebeuren. De diepere laag is dat je onverwerkte trauma’s ervoor zorgen dat je die trauma’s in het nu constant aan het herbeleven bent. Dit zorgt voor steeds dezelfde (negatieve en pijnlijke) gedachten, emoties en patronen. Als je niet heelt is je volledige identiteit gebaseerd op je verleden. Je bent dus constant je oude verhaal aan het herhalen. Wanneer je niet kiest voor groei en beweging kom je niet vooruit. Als zo’n situatie lang genoeg duurt loop je vast. Als mens ben je gemaakt om jezelf te ontwikkelen en te groeien. In beweging te zijn.
Je wordt regelmatig getriggerd
Alles wat je als kind als pijnlijk of verdrietig ervaren hebt en in die tijd niet kon verwerken kun je een traumatische ervaring noemen. Je kunt je dus wel voorstellen dat je als kind best wat traumatische (aangrijpende) ervaringen zult hebben meegemaakt. Wanneer je je trauma’s niet verwerkt en heelt blijven ze controle over jou en je leven houden. Op momenten dat in het nu iets je doet herinneren aan een ervaring of gebeurtenis uit het verleden wordt je getriggerd, alsof je terug in de tijd gaat en weer even je kleine zelf bent. Deze emotionele reacties in jezelf kunnen heel intens voelen en dagelijks voorkomen. Je ervaart dan totaal geen emotionele balans maar wordt de hele dag door heen en weer geslingerd tussen verschillende emotionele staten. De meeste volwassenen die getriggerd worden hebben geen idee dat dat verband heeft met vroeger. Ze reageren op de automatische piloot de emotie of pijn die ze voelen af op een ander in de hoop dat dat nare gevoel zo snel mogelijk weer verdwijnt.
Je hebt belemmerende overtuigingen en niet helpende gedragspatronen
Je opvoeders hebben je onbewust een hoop overtuigingen meegegeven. Eenmaal volwassen ga je merken dat een aantal van deze overtuigingen (je kunt er vast wel wat opnoemen) je tegenwerken in de doelen die je wilt behalen, in het leven dat je wilt leven, in wie je wilt zijn. Dan pas ga je al deze waarheden waar vanuit je al decennia lang leeft opmerken en komt er een punt waarop je zo’n last hebt van sommige van deze overtuigingen dat je ze wel moet gaan transformeren. Hetzelfde geldt voor gedrag. Kinderen kopiëren het gedrag van hun opvoeders zonder het te ondervragen. In alles. Je bent daarmee vaak een kopie van je opvoeders. De manier waarop je voor jezelf zorgt, met jezelf en anderen omgaat, hoe je communiceert, met conflicten of problemen omgaat. Wanneer dit gedrag niet in lijn ligt met wie jij bent of wie jij wilt zijn kunnen die patronen je behoorlijk in de weg zitten.
Je lichaam is getraumatiseerd
Wanneer je als kind veel stress hebt meegemaakt, in onstabiliteit bent opgegroeid of chronisch (langdurig) trauma hebt ervaren dan heb je veelal in de overleefstand gestaan. Hierdoor is je zenuwstelsel ontregeld. Deze ontregeling zorgt ervoor dat je lijf zichzelf niet meer goed kan reguleren, iets wat voor allerlei gezondheidsissues zorgt. Daarnaast zijn emoties als gevolg van hevige ervaringen of trauma die je niet verwerkt hebt zowel opgeslagen in je brein als in je lijf. Deze opgeslagen emoties kunnen ook op langere termijn voor allerlei problemen zorgen.
Foto: Unsplash
+ show Comments
- Hide Comments
add a comment