Dr. Shefali Tsabary is een wereldbekende klinisch psychologe die zich heeft gespecialiseerd in het combineren van de Oosterse filosofie met de Westerse psychologie. Dr. Shefali staat vooral bekend om haar verrassende en baanbrekende kijk op het ouderschap waarover ze inmiddels drie boeken heeft geschreven. Ze geeft talks over de hele wereld over bewust ouderschap, bewustzijn in het algemeen en over jezelf ontwaken. Zelf zegt ze: ‘‘My work is really about healing the child within the parent.’’
Ik volg Dr. Shefali Tsabary al een tijdje. Ik verslind alle interviews en podcasts met haar, en in deze blog geef ik graag aandacht aan een aantal van de statements die zij predikt vanuit haar kennis, ervaring en vakmanschap op het gebied van bewust ouderschap.
Overigens is het goed om te weten dat Dr. Shefali heel menselijk is, altijd over ‘wij’ praat, ‘wij ouders’, en in elk interview heel eerlijk en open is over het feit dat zij ook in de opvoeding van haar eigen dochter talloze ‘fouten’ heeft gemaakt, en maakt. Ze wil je niet aanvallen op jouw manier van opvoeden, ze wil simpelweg meer bewustzijn creëren en laten zien hoe het anders kan.
Bewust ouderschap heeft niks te maken met het kind
Ouderschap heeft niks te maken met het afleveren van een perfect kind, maar alles met de reis. Je kind is op deze aarde gekomen om jou (de ouder) te laten zien waar je nog mag groeien. Volgens Dr. Shefali begint bewust ouderschap bij jezelf, door je bewust te zijn van je eigen gedrag. Bewustwording is volgens haar de bereidheid om de condities van je mind bloot te leggen. Wat zijn jouw overtuigingen en opvattingen? Wat heb jij meegekregen uit jouw eigen opvoeding? Volgens Dr. Shefali hebben we zoveel bagage van onze onbewuste ouders (en grootouders) geërfd, en als resultaat nemen we alles van hun over, zonder ons af te vragen: werkt dit eigenlijk wel voor mij? Volgens haar zouden we, vóór we aan kinderen ‘gaan beginnen’, eerst op ontdekkingstocht moeten naar onszelf. De vraag die iedereen die een kinderwens heeft zichzelf zou moeten stellen is dan volgens haar ook: ben ik zo ontwikkeld en ontplooid, dat ik oprecht voel dat ik dit wezen kan begeleiden om zichzelf te ontplooien tot zijn/haar echte zelf?
Eerst jezelf opvoeden, voordat je een kind gaat opvoeden
‘‘Het is narcistisch wanneer we denken dat we een kind op kunnen voeden als we onszelf niet hebben opgevoed.’’ Je bewust worden van je denken en je handelen. Jezelf helen van de trauma’s uit je kindertijd. Je ontdoen van al je overtuigingen die niet voor jou werken. Die niet jouw waarheid zijn. Op (spirituele) ontdekkingstocht gaan: wie ben ik, wat wil ik, waar sta ik voor? Wanneer je jezelf vindt en accepteert en waardeert, dan zul je ook de ander respecteren voor wie hij/zij is en dan heb je geen behoefte meer om mensen (je kind) te veranderen. ‘‘De meeste ouders accepteren hun kinderen niet voor wie ze zijn, omdat ze zichzelf niet hebben geaccepteerd voor wie ze zelf zijn.’’
Ouders ontnemen kinderen de kans hun eigen waarheid te ontdekken
Kinderen hebben een verlangen om op ontdekking te gaan, en het leven uit te gaan vinden. Ze zijn van nature heel nieuwsgierig. Ouders ontnemen kinderen vaak die kans door te zeggen: hier is je checklist. Dit is wat ik geloof, dit is wat ik vind dat goed en slecht is, dit zijn mijn opvattingen, en dat is ook jouw waarheid. Terwijl alles wat we hoeven te doen is hen te begeleiden in het ontdekken van hun eigen antwoorden, hun eigen waarheid. Het is door het ontdekken van die antwoorden dat het kind ontdekt wie hij/zij is.
‘‘Every child is showing up to the best of their consciousness.’’ – Dr. Shefali Tsabary
Laat een kind lijden en falen
In het proces van je eigen zelfontdekking, kom je er ook achter hoe waardevol het is om fouten te maken, om te falen, ondervind je hoeveel groei er in pijn zit, waar het allemaal voor dient. We we willen onze kinderen vaak beschermen tegen dit soort leed, maar zoals Dr. Shefali zegt: ‘‘Wanneer we als ouder zelf dat proces hebben doorlopen durven we onze kinderen te laten worstelen en lijden, omdat we weten wat het hun uiteindelijk brengt. Pijn is de grootste leraar, we kunnen en hoeven onze kinderen daar niet voor te beschermen.’’
We zien het kind niet voor wie het is, maar we zien het kind zoals wij het willen zien
Veel ouders zien hun kind niet voor wie het echt is, maar projecten hun ideaalbeeld op hun kind. Ouders hopen dat hun kind dat geïdealiseerde beeld zal vervullen, en juichen het kind toe elke keer wanneer hij/zij daaraan voldoet. ‘‘We want our child to represent the best of ourselves.’’ ‘‘Half of the battle is to accept that our child is not our fantasy. When you parent it’s crucial you realize you aren’t raising a mini me, but a spirit with it’s own signature.’’
Het projecteren van eigen onvervulde behoeften op het kind
Wat vaak voorkomt is dat een ouder zijn/haar eigen onvervulde behoeften (pijn) uit de kindertijd projecteert op het kind. Soms zijn het dromen die de ouder zelf niet waar heeft kunnen maken, of kansen die de ouder zelf niet gehad heeft. Veel ouders hebben een grote drive om hun kind exceptioneel te laten worden, zegt Dr. Shefali. Ouders erkennen vaak niet dat het kind helemaal goed en heel is in zijn/haar ordinariness. ‘‘We are just missing our children’s innate wonder in their ordinariness. We keep waiting for them to do a great gesture and then we see them. Our unacceptance of our children’s essence is an indication of where we yet have to grow.’’
Het kind is niet jouw eigendom
They came through you, but it’s not yours. Je kind is een onafhankelijke ziel. Een puur wezen wiens wens het is om zijn/haar meest authentieke zelf te uiten, en zijn/haar volle potentieel te benutten. Het ouderschap is een continue test om je kind niet te bezitten en te controleren (je ego part) maar volledig vrij te laten om zichzelf te ontdekken, zoals Dr. Shefali zegt.
Je kind is jouw leraar, niet andersom
Volgens Dr. Shefali zitten we vastgeroest in het oude beeld, het geloof, dat wanneer er geen autoriteit is, het kind zich niet zal ontwikkelen tot de persoon hij/zij bedoeld is te worden. De ouder laat het kind in de opvoeding zien dat het kind enkel kan leren van de ouder, en niet andersom. Terwijl het kind in je leven is gekomen voor jou om door te groeien. Kinderen triggeren delen in ons, halen dingen in ons naar boven, zoals niemand anders dat kan. Wees bewust. Wat is er dat in me getriggerd is op dit moment? Welk deel van mij is mijn kind aan het triggeren? ‘‘Children are showing us a mirror, to our undeveloped self. Mom, dad, become whole. Mom, dad, see me the way you may never be seen in your childhood.’’
Ouderschap is meer zijn dan doen
Dr. Shefali zegt dat de meeste ouders vooral ondernemen, doen en kopen, in plaats van dat ze ‘zijn’ met hun kinderen. We zijn zo gewend om op te lossen, om te produceren, te creëren en te doen, en vooral niet in contact te staan met onszelf. Kinderen willen vooral dat je met ze bent, dat je ze ziet en luistert. Dr. Shefali zegt dit over echt in verbinding staan met je kind: ‘‘You only can enter a state of pure connection with your child, if you set aside any sense of superiority.’’ Kort vertaald: zie jezelf niet als iemand die boven je kind staat, maar wees de gelijke. Sta naast elkaar. Sta er voor open van je kind te leren.
‘‘How do we communicate worthiness to our children? It’s only through our presence.’’ – Dr. Shefali Tsabary
Wat er mist in onszelf reageren we af op het kind
Sta ik in verbinding met mijzelf vandaag? Een vraag die je jezelf gedurende de dag kunt stellen om een zo bewust mogelijke ouder te zijn. Want wat er mist in onszelf reageren we af op het kind. Dr. Shefali: ‘‘When I’m not feeling good enough, I see everything wrong in my child.’’
Bronnen: ik heb verschillende interviews met Dr. Shefali gebruikt voor deze blog. Je vindt ze hier, hier en hier. Sommige delen in de blog zijn geparafraseerd. Ik heb de Engelse zinnen er bewust in verwerkt, omdat bij de meeste vertalingen de echte betekenis wat mij betreft verloren gaat.
Foto: Unsplash
Dr. Shefali Tsabary is een wereldbekende klinisch psychologe die zich heeft gespecialiseerd in het combineren van de Oosterse filosofie met de Westerse psychologie. Dr. Shefali staat vooral bekend om haar verrassende en baanbrekende kijk op het ouderschap waarover ze inmiddels drie boeken heeft geschreven. Ze geeft talks over de hele wereld over bewust ouderschap, bewustzijn in het algemeen en over jezelf ontwaken. Zelf zegt ze: ‘‘My work is really about healing the child within the parent.’’
Ik volg Dr. Shefali Tsabary al een tijdje. Ik verslind alle interviews en podcasts met haar, en in deze blog geef ik graag aandacht aan een aantal van de statements die zij predikt vanuit haar kennis, ervaring en vakmanschap op het gebied van bewust ouderschap.
Overigens is het goed om te weten dat Dr. Shefali heel menselijk is, altijd over ‘wij’ praat, ‘wij ouders’, en in elk interview heel eerlijk en open is over het feit dat zij ook in de opvoeding van haar eigen dochter talloze ‘fouten’ heeft gemaakt, en maakt. Ze wil je niet aanvallen op jouw manier van opvoeden, ze wil simpelweg meer bewustzijn creëren en laten zien hoe het anders kan.
Bewust ouderschap heeft niks te maken met het kind
Ouderschap heeft niks te maken met het afleveren van een perfect kind, maar alles met de reis. Je kind is op deze aarde gekomen om jou (de ouder) te laten zien waar je nog mag groeien. Volgens Dr. Shefali begint bewust ouderschap bij jezelf, door je bewust te zijn van je eigen gedrag. Bewustwording is volgens haar de bereidheid om de condities van je mind bloot te leggen. Wat zijn jouw overtuigingen en opvattingen? Wat heb jij meegekregen uit jouw eigen opvoeding? Volgens Dr. Shefali hebben we zoveel bagage van onze onbewuste ouders (en grootouders) geërfd, en als resultaat nemen we alles van hun over, zonder ons af te vragen: werkt dit eigenlijk wel voor mij? Volgens haar zouden we, vóór we aan kinderen ‘gaan beginnen’, eerst op ontdekkingstocht moeten naar onszelf. De vraag die iedereen die een kinderwens heeft zichzelf zou moeten stellen is dan volgens haar ook: ben ik zo ontwikkeld en ontplooid, dat ik oprecht voel dat ik dit wezen kan begeleiden om zichzelf te ontplooien tot zijn/haar echte zelf?
Eerst jezelf opvoeden, voordat je een kind gaat opvoeden
‘‘Het is narcistisch wanneer we denken dat we een kind op kunnen voeden als we onszelf niet hebben opgevoed.’’ Je bewust worden van je denken en je handelen. Jezelf helen van de trauma’s uit je kindertijd. Je ontdoen van al je overtuigingen die niet voor jou werken. Die niet jouw waarheid zijn. Op (spirituele) ontdekkingstocht gaan: wie ben ik, wat wil ik, waar sta ik voor? Wanneer je jezelf vindt en accepteert en waardeert, dan zul je ook de ander respecteren voor wie hij/zij is en dan heb je geen behoefte meer om mensen (je kind) te veranderen. ‘‘De meeste ouders accepteren hun kinderen niet voor wie ze zijn, omdat ze zichzelf niet hebben geaccepteerd voor wie ze zelf zijn.’’
Ouders ontnemen kinderen de kans hun eigen waarheid te ontdekken
Kinderen hebben een verlangen om op ontdekking te gaan, en het leven uit te gaan vinden. Ze zijn van nature heel nieuwsgierig. Ouders ontnemen kinderen vaak die kans door te zeggen: hier is je checklist. Dit is wat ik geloof, dit is wat ik vind dat goed en slecht is, dit zijn mijn opvattingen, en dat is ook jouw waarheid. Terwijl alles wat we hoeven te doen is hen te begeleiden in het ontdekken van hun eigen antwoorden, hun eigen waarheid. Het is door het ontdekken van die antwoorden dat het kind ontdekt wie hij/zij is.
‘‘Every child is showing up to the best of their consciousness.’’ – Dr. Shefali Tsabary
Laat een kind lijden en falen
In het proces van je eigen zelfontdekking, kom je er ook achter hoe waardevol het is om fouten te maken, om te falen, ondervind je hoeveel groei er in pijn zit, waar het allemaal voor dient. We we willen onze kinderen vaak beschermen tegen dit soort leed, maar zoals Dr. Shefali zegt: ‘‘Wanneer we als ouder zelf dat proces hebben doorlopen durven we onze kinderen te laten worstelen en lijden, omdat we weten wat het hun uiteindelijk brengt. Pijn is de grootste leraar, we kunnen en hoeven onze kinderen daar niet voor te beschermen.’’
We zien het kind niet voor wie het is, maar we zien het kind zoals wij het willen zien
Veel ouders zien hun kind niet voor wie het echt is, maar projecten hun ideaalbeeld op hun kind. Ouders hopen dat hun kind dat geïdealiseerde beeld zal vervullen, en juichen het kind toe elke keer wanneer hij/zij daaraan voldoet. ‘‘We want our child to represent the best of ourselves.’’ ‘‘Half of the battle is to accept that our child is not our fantasy. When you parent it’s crucial you realize you aren’t raising a mini me, but a spirit with it’s own signature.’’
Het projecteren van eigen onvervulde behoeften op het kind
Wat vaak voorkomt is dat een ouder zijn/haar eigen onvervulde behoeften (pijn) uit de kindertijd projecteert op het kind. Soms zijn het dromen die de ouder zelf niet waar heeft kunnen maken, of kansen die de ouder zelf niet gehad heeft. Veel ouders hebben een grote drive om hun kind exceptioneel te laten worden, zegt Dr. Shefali. Ouders erkennen vaak niet dat het kind helemaal goed en heel is in zijn/haar ordinariness. ‘‘We are just missing our children’s innate wonder in their ordinariness. We keep waiting for them to do a great gesture and then we see them. Our unacceptance of our children’s essence is an indication of where we yet have to grow.’’
Het kind is niet jouw eigendom
They came through you, but it’s not yours. Je kind is een onafhankelijke ziel. Een puur wezen wiens wens het is om zijn/haar meest authentieke zelf te uiten, en zijn/haar volle potentieel te benutten. Het ouderschap is een continue test om je kind niet te bezitten en te controleren (je ego part) maar volledig vrij te laten om zichzelf te ontdekken, zoals Dr. Shefali zegt.
Je kind is jouw leraar, niet andersom
Volgens Dr. Shefali zitten we vastgeroest in het oude beeld, het geloof, dat wanneer er geen autoriteit is, het kind zich niet zal ontwikkelen tot de persoon hij/zij bedoeld is te worden. De ouder laat het kind in de opvoeding zien dat het kind enkel kan leren van de ouder, en niet andersom. Terwijl het kind in je leven is gekomen voor jou om door te groeien. Kinderen triggeren delen in ons, halen dingen in ons naar boven, zoals niemand anders dat kan. Wees bewust. Wat is er dat in me getriggerd is op dit moment? Welk deel van mij is mijn kind aan het triggeren? ‘‘Children are showing us a mirror, to our undeveloped self. Mom, dad, become whole. Mom, dad, see me the way you may never be seen in your childhood.’’
Ouderschap is meer zijn dan doen
Dr. Shefali zegt dat de meeste ouders vooral ondernemen, doen en kopen, in plaats van dat ze ‘zijn’ met hun kinderen. We zijn zo gewend om op te lossen, om te produceren, te creëren en te doen, en vooral niet in contact te staan met onszelf. Kinderen willen vooral dat je met ze bent, dat je ze ziet en luistert. Dr. Shefali zegt dit over echt in verbinding staan met je kind: ‘‘You only can enter a state of pure connection with your child, if you set aside any sense of superiority.’’ Kort vertaald: zie jezelf niet als iemand die boven je kind staat, maar wees de gelijke. Sta naast elkaar. Sta er voor open van je kind te leren.
‘‘How do we communicate worthiness to our children? It’s only through our presence.’’ – Dr. Shefali Tsabary
Wat er mist in onszelf reageren we af op het kind
Sta ik in verbinding met mijzelf vandaag? Een vraag die je jezelf gedurende de dag kunt stellen om een zo bewust mogelijke ouder te zijn. Want wat er mist in onszelf reageren we af op het kind. Dr. Shefali: ‘‘When I’m not feeling good enough, I see everything wrong in my child.’’
Bronnen: ik heb verschillende interviews met Dr. Shefali gebruikt voor deze blog. Je vindt ze hier, hier en hier. Sommige delen in de blog zijn geparafraseerd. Ik heb de Engelse zinnen er bewust in verwerkt, omdat bij de meeste vertalingen de echte betekenis wat mij betreft verloren gaat.
Foto: Unsplash
+ show Comments
- Hide Comments
add a comment