Karlijn Meulman is een wereldreiziger. Haar wanderlust begon op haar 21e toen ze met een backpack 4 maanden door Nieuw-Zeeland en Australië reisde. Inmiddels is ze 2 wereldreizen, meer dan 60 landen en een blog vol reisverhalen verder. Karlijn vertelt op Lief voor je Leif over haar eerste soloreis en ik stelde haar mijn travel vragen!

Karlijn: ”Mijn verlangen naar reizen begon eigenlijk toen ik in het tweede jaar van de opleiding Journalistiek zat. Het was in die tijd niet echt ‘normaal’ en aan de orde om je backpack te pakken en naar de andere kant van de wereld te vliegen, maar ik wilde weg. Ik maakte een plan, draaide enorm veel overuren en zette alles opzij wat ik kon missen om aan het einde van mijn studie die droom waar te kunnen maken. Een week voordat het zover was kreeg ik koudwatervrees. Het kwam nu toch allemaal wel heel dichtbij en er flitste door mijn hoofd dat ik het helemaal niet erg zou vinden als het niet door zou gaan. Ik had geen reiservaring, een vriendje dat ik moest achterlaten en alles wat me te wachten stond was nieuw. Maar ik ging. Ik heb gehuild tot Hong Kong, en eenmaal in Sydney gearriveerd huilde ik nog steeds. Maar gelukkig: alles went en na een week was de heimwee over en begon het genieten. Ik werd verliefd op Nieuw-Zeeland. Australië was cool, maar Nieuw-Zeeland…De ongerepte natuur, de verschillende landschappen, het was zó bizar mooi.  En nu ik eraan terugdenk was het ook best bijzonder. 21 jaar, zonder travelblogs, social media en google maps en met alleen een lonely planet op zak was ik 4 maanden op reis aan de andere kant van de wereld. Het was de start van mijn reislust.”

Wat is jouw tip aan mensen die denken over een eerste solo reis, maar twijfelen?
”Als je het gevoel hebt dat je het moet doen, dan moet je gaan. Al die praktische dingen, angsten en bezwaren die je van tevoren hebt, dat komt allemaal goed. Die dingen vallen allemaal weg als je er bent. En natuurlijk zijn er ook uitdagingen, voel je je niet altijd happy en valt iets soms tegen. Maar het is altijd ergens goed voor. Ik vond alleen reizen door China vaak verschrikkelijk bijvoorbeeld, maar tegelijkertijd heb ik er ook zoveel van geleerd.”

Welke (onontdekte) bestemming staat er nog op jouw wishlist of kun je een ander aanraden? ”Wat bij mij op mijn wishlist staat is Vanuatu. Het is een eilandje in de stille oceaan, ten noorden van Australië, in de buurt van Fiji. Ik zag het bij ‘Floortje naar het einde van de wereld’. Het is klein, authentiek, rauw, cultureel en heeft prachtige natuur. Mijn favoriete bestemmingen zijn Japan, Bali en Myanmar. Japan is fantastisch. Het is een compleet andere wereld: aan de ene kant super Westers, maar ook totaal onbegrijpelijk. Je bent je de hele dag aan het verwonderen hoe alles daar gaat.”

Welk vooroordeel over een buitenlandse bestemming wil je het liefst de wereld uit helpen?
”Het eerst wat in me opkomt is Iran. Vaak denk je bij Iran toch aan eng en onveilig. Iran was onderdeel van onze wereldreis in 2015 en het is het meest gastvrije land waar ik ooit ben geweest. De mensen zijn enorm lief, je wordt als reiziger compleet geadopteerd en de natuur is prachtig.”

Je bent in de meest waanzinnige landen geweest. Waarom kom je toch telkens weer terug in dat koude kikkerlandje van ons? ‘‘Ik ben toch gehecht aan die vaste plek die ik heb. Elke keer als ik thuis kom het gevoel hebben ‘’dat is fijn’’. Nederland is mijn basis. Tegelijkertijd voelt het ook zo dubbel: door het reizen ben je vaak onrustig en altijd aan het denken aan volgende bestemmingen. Het kost veel energie. Toen wij in 2015 na 8 maanden reizen terugkwamen waren we voor het eerst ‘reismoe’. We hadden zoveel indrukken opgedaan, de voorbereiding van zo’n avontuur kost minimaal een jaar of anderhalf en ben je terug dan kost het ook weer tijd om te wennen en acclimatiseren. We houden het nu voorlopig dus bij wat kortere trips. Even wat meer rust in de tent.”

‘Het aarden’ terug in Nederland..hoe pak jij dat aan?
”Ik schreef er op Karlijn travels een blog over: do’s en don’ts na een wereldreis. Ga vooral niet zitten sippen op de bank. Ik hoor regelmatig dat mensen zichzelf de tijd geven na zo’n reis. Bij mij werkt het het beste om aan de slag te gaan. Nieuwe projecten, vooruitzichten, zorg voor een doel! En ja..het plannen van nieuwe reizen helpt daar ook bij. Het vooruitzicht hebben dat je weer mag straks. Je mist overduidelijk de prikkels en die wil je terugkrijgen. Wat ook een goeie is: zoek mensen op die ook net terug zijn van een reis. Leed delen helpt enorm;-).”

Karlijn Meulman is een wereldreiziger. Haar wanderlust begon op haar 21e toen ze met een backpack 4 maanden door Nieuw-Zeeland en Australië reisde. Inmiddels is ze 2 wereldreizen, meer dan 60 landen en een blog vol reisverhalen verder. Karlijn vertelt op Lief voor je Leif over haar eerste soloreis en ik stelde haar mijn travel vragen!

Karlijn: ”Mijn verlangen naar reizen begon eigenlijk toen ik in het tweede jaar van de opleiding Journalistiek zat. Het was in die tijd niet echt ‘normaal’ en aan de orde om je backpack te pakken en naar de andere kant van de wereld te vliegen, maar ik wilde weg. Ik maakte een plan, draaide enorm veel overuren en zette alles opzij wat ik kon missen om aan het einde van mijn studie die droom waar te kunnen maken. Een week voordat het zover was kreeg ik koudwatervrees. Het kwam nu toch allemaal wel heel dichtbij en er flitste door mijn hoofd dat ik het helemaal niet erg zou vinden als het niet door zou gaan. Ik had geen reiservaring, een vriendje dat ik moest achterlaten en alles wat me te wachten stond was nieuw. Maar ik ging. Ik heb gehuild tot Hong Kong, en eenmaal in Sydney gearriveerd huilde ik nog steeds. Maar gelukkig: alles went en na een week was de heimwee over en begon het genieten. Ik werd verliefd op Nieuw-Zeeland. Australië was cool, maar Nieuw-Zeeland…De ongerepte natuur, de verschillende landschappen, het was zó bizar mooi.  En nu ik eraan terugdenk was het ook best bijzonder. 21 jaar, zonder travelblogs, social media en google maps en met alleen een lonely planet op zak was ik 4 maanden op reis aan de andere kant van de wereld. Het was de start van mijn reislust.”

Wat is jouw tip aan mensen die denken over een eerste solo reis, maar twijfelen?
”Als je het gevoel hebt dat je het moet doen, dan moet je gaan. Al die praktische dingen, angsten en bezwaren die je van tevoren hebt, dat komt allemaal goed. Die dingen vallen allemaal weg als je er bent. En natuurlijk zijn er ook uitdagingen, voel je je niet altijd happy en valt iets soms tegen. Maar het is altijd ergens goed voor. Ik vond alleen reizen door China vaak verschrikkelijk bijvoorbeeld, maar tegelijkertijd heb ik er ook zoveel van geleerd.”

Welke (onontdekte) bestemming staat er nog op jouw wishlist of kun je een ander aanraden? ”Wat bij mij op mijn wishlist staat is Vanuatu. Het is een eilandje in de stille oceaan, ten noorden van Australië, in de buurt van Fiji. Ik zag het bij ‘Floortje naar het einde van de wereld’. Het is klein, authentiek, rauw, cultureel en heeft prachtige natuur. Mijn favoriete bestemmingen zijn Japan, Bali en Myanmar. Japan is fantastisch. Het is een compleet andere wereld: aan de ene kant super Westers, maar ook totaal onbegrijpelijk. Je bent je de hele dag aan het verwonderen hoe alles daar gaat.”

Welk vooroordeel over een buitenlandse bestemming wil je het liefst de wereld uit helpen?
”Het eerst wat in me opkomt is Iran. Vaak denk je bij Iran toch aan eng en onveilig. Iran was onderdeel van onze wereldreis in 2015 en het is het meest gastvrije land waar ik ooit ben geweest. De mensen zijn enorm lief, je wordt als reiziger compleet geadopteerd en de natuur is prachtig.”

Je bent in de meest waanzinnige landen geweest. Waarom kom je toch telkens weer terug in dat koude kikkerlandje van ons? ‘‘Ik ben toch gehecht aan die vaste plek die ik heb. Elke keer als ik thuis kom het gevoel hebben ‘’dat is fijn’’. Nederland is mijn basis. Tegelijkertijd voelt het ook zo dubbel: door het reizen ben je vaak onrustig en altijd aan het denken aan volgende bestemmingen. Het kost veel energie. Toen wij in 2015 na 8 maanden reizen terugkwamen waren we voor het eerst ‘reismoe’. We hadden zoveel indrukken opgedaan, de voorbereiding van zo’n avontuur kost minimaal een jaar of anderhalf en ben je terug dan kost het ook weer tijd om te wennen en acclimatiseren. We houden het nu voorlopig dus bij wat kortere trips. Even wat meer rust in de tent.”

‘Het aarden’ terug in Nederland..hoe pak jij dat aan?
”Ik schreef er op Karlijn travels een blog over: do’s en don’ts na een wereldreis. Ga vooral niet zitten sippen op de bank. Ik hoor regelmatig dat mensen zichzelf de tijd geven na zo’n reis. Bij mij werkt het het beste om aan de slag te gaan. Nieuwe projecten, vooruitzichten, zorg voor een doel! En ja..het plannen van nieuwe reizen helpt daar ook bij. Het vooruitzicht hebben dat je weer mag straks. Je mist overduidelijk de prikkels en die wil je terugkrijgen. Wat ook een goeie is: zoek mensen op die ook net terug zijn van een reis. Leed delen helpt enorm;-).”