Girlboss zijn is een stukje onafhankelijkheid dat je energie geeft en waardoor je je op sommige momenten gewoon een badass voelt. Het Babe, you got this. boek wat Martje Haverkamp en Emilie Sobels schreven, maakten en creëerden samen met heel veel inspirerende vrouwen die zij interviewden, is een verlengde van dit alles en een ontzettend inspirerend boek om te lezen. Ik deel vandaag de voor mij belangrijkste  onderwerpen en inzichten uit het boek met een klein beetje eigen ervaring. (en sorry, als ik eenmaal begin over girlboss is mijn enthousiasme zó groot dat ik niet meer kan stoppen, je m’excuse)

Hoe leuker je de dingen vindt die je zelf doet, hoe minder je naar anderen kijkt. 
Want vergelijken doen we helaas maar al te graag. Met mensen die al véél verder zijn, en waar alles voor de wind lijkt te gaan. Die een bedrijf starten en daar binnen een paar jaar al enorme succes mee hebben behaald. Die afstuderen en meteen een goede baan in de pocket hebben, of nog erger, die freelancers die op social media niet onder stoelen of banken steken dat ze heerlijk aan het werk zijn onder die palmboom (…). Het is allemaal menselijk, dat soort gevoelens, en naarmate je ouder wordt wordt het ook zeker minder. Ik geloof er heilig in, zoals een aantal dames uit het boek ook vertelden, dat je dat vergelijken helemaal niet meer nodig vindt als je zelf doet wat je het liefste doet. Het maakt dat gelukkig bent met wie jij bent en waar je staat, en het succes van anderen dat niet meer naar beneden kan halen. Er zullen altijd en overal mensen verder zijn dan jij, maar daar heb je een stuk minder problemen mee als jij je hart volgt en bezig bent met jouw ding. Dat ding waar je het allergelukkigst van wordt.

Als je niet bereid bent anders te leven dan andere mensen, krijg je ook geen ander leven.
En als je die ambitie voor dat andere leven niet voelt, dan is dat ook helemaal prima. We worden om de oren gegooid met goals, girlbosses en allerlei vernieuwende manieren van ondernemen. Omdat de wereld veranderd. Omdat vrouwen steeds meer out of the box kunnen denken en zelfstandig zijn. Omdat we onze tijd op deze aardkloot fijn willen besteden, niet aftellend naar het pensioen maar doen wat ons gelukkig maakt. Wordt jij niet gelukkig van de situatie waar je je nu in bevindt dan ben je godzijdank in de positie (als het goed is) om het roer om te gooien. Ik kan je alleen uit eigen ervaring vertellen: niks gaat vanzelf. Bij niemand niet. Alle vrouwelijke ondernemers of werknemers uit Babe, you got this. zijn jarenlang bereid geweest anders te leven dan anderen, waardoor zij nu langzaam kunnen oogsten. De afgelopen 2 jaar (incluis die vaste baan waar ik me 70 uur per week in stortte) kan ik wel zeggen dat ik alleen maar geïnvesteerd heb. Mijn sociale leven bungelde lange tijd ergens onderaan en sinds die tijd ben ik het verschil tussen zaterdagen en maandagen compleet kwijt. En dat geeft allemaal niks want ik vond het alles waard. Mijn persoonlijke doel was namelijk elke dag opstaan met het gevoel: yes, ik mag weer. En dat is gelukt. Puur en alleen omdat ik bereid was er dingen voor te laten. 

Bijna niets waarvoor je kiest is definitief.
Wat al deze vrouwen ook gemeen hebben is dat ze allemaal ergens zijn begonnen en vrijwel allemaal ook nu totaal iets anders doen. Het is niet erg als je nu nog niet weet wat dat ding voor jou is waardoor je elke dag vol enthousiasme uit bed springt. Iedereen begint ergens en gaandeweg kom je er tijdens dat proces achter wat je goed kan, waar je kwaliteiten liggen, wat je minder leuk vindt en welke functie of eigen onderneming daarbij past. Keuzes maken horen hierbij. Niks wat je doet is voor altijd. Als je niet durft te kiezen dan zet je ook geen stap vooruit. Een achteraf ‘slechte’ keuze kan je namelijk ook verder brengen. Je weet dan wat je niet wilt en dat is ook wat waard. 

De vrijheid waar mensen van dromen als ze ondernemer worden, is in werkelijkheid lang niet zo groot.
Natuurlijk is het heel fijn dat er niemand tegen je commandeert dat je iets voor een bepaalde tijd gedaan moet hebben. Dat je je eigen ideeën direct kunt uitvoeren en niet hoeft te wachten op een go, en dat het alleen al hebben van die vrijheid zonder er echt gebruik van te maken toch heel goed kan voelen. Maar ondernemen is keihard werken, altijd ‘aan’ staan, meer geven dan je eigenlijk kunt, aan de lopende band concessies doen, vooruit kijken en bijna nooit achterover kunnen leunen. Vraag je af of je dit ervoor over hebt en volg vooral wat voor jou goed voelt. Een girlboss is niet alleen iemand met een eigen bedrijf. Wel iemand met dromen, ambities, een stukje zelfstandigheid en een hoop motivatie om te knallen. Als jij maar blij bent met ‘jouw ding, wat dat ook is!

Laat jezelf zien en horen.
Als al jouw hersenspinsels en ideeën zich enkel en alleen blijven bevinden in je hoofd dan kan niemand je verder helpen. En hulp aanvaarden, daar is niks mis mee. Je hoeft je masterplan heus niet in de krant te zetten, maar als jij bij koffiedates met andere zzp’ers of ondernemers verteld waar je aan denkt en mee bezig bent dan denken deze mensen vervolgens wel aan jou als er iets op hun pad komt wat jou weer verder kan helpen. Zet duidelijk in al je zakelijke social media profielen waar je mee bezig bent, spreek eens af met iemand in dezelfde branche (dat is geen concurrentie maar een sparringspartner) en vraag of mensen voor je willen rondkijken als je bijvoorbeeld op zoek bent naar opdrachtgevers. 

Aanrader?
Zeker. Omdat je bij het lezen alle mogelijke kriebels voelt om er tegenaan te gaan. En naast alle motivatie staat het ook bomvol handige info. Hoe bepaal je bijvoorbeeld je tarief als je net voor jezelf begint, hoe bouw je een netwerk op, regel je je administratie en zorg je ervoor dat dat girlboss ding niet uitloopt op een burn-out? Eén klein puntje van kritiek; ik vond de leesvorm (23 vrouwelijke girlbosses werden geïnterviewd aan de hand van kwesties en ondernemersvragen) soms een beetje hak/tak. Er zijn heel veel dames aan het woord die allemaal een andere achtergrond hebben waardoor het je soms weleens even duizelt van alle namen en info. 

Girlboss zijn is een stukje onafhankelijkheid dat je energie geeft en waardoor je je op sommige momenten gewoon een badass voelt. Het Babe, you got this. boek wat Martje Haverkamp en Emilie Sobels schreven, maakten en creëerden samen met heel veel inspirerende vrouwen die zij interviewden, is een verlengde van dit alles en een ontzettend inspirerend boek om te lezen. Ik deel vandaag de voor mij belangrijkste  onderwerpen en inzichten uit het boek met een klein beetje eigen ervaring. (en sorry, als ik eenmaal begin over girlboss is mijn enthousiasme zó groot dat ik niet meer kan stoppen, je m’excuse)

Hoe leuker je de dingen vindt die je zelf doet, hoe minder je naar anderen kijkt. 
Want vergelijken doen we helaas maar al te graag. Met mensen die al véél verder zijn, en waar alles voor de wind lijkt te gaan. Die een bedrijf starten en daar binnen een paar jaar al enorme succes mee hebben behaald. Die afstuderen en meteen een goede baan in de pocket hebben, of nog erger, die freelancers die op social media niet onder stoelen of banken steken dat ze heerlijk aan het werk zijn onder die palmboom (…). Het is allemaal menselijk, dat soort gevoelens, en naarmate je ouder wordt wordt het ook zeker minder. Ik geloof er heilig in, zoals een aantal dames uit het boek ook vertelden, dat je dat vergelijken helemaal niet meer nodig vindt als je zelf doet wat je het liefste doet. Het maakt dat gelukkig bent met wie jij bent en waar je staat, en het succes van anderen dat niet meer naar beneden kan halen. Er zullen altijd en overal mensen verder zijn dan jij, maar daar heb je een stuk minder problemen mee als jij je hart volgt en bezig bent met jouw ding. Dat ding waar je het allergelukkigst van wordt.

Als je niet bereid bent anders te leven dan andere mensen, krijg je ook geen ander leven.
En als je die ambitie voor dat andere leven niet voelt, dan is dat ook helemaal prima. We worden om de oren gegooid met goals, girlbosses en allerlei vernieuwende manieren van ondernemen. Omdat de wereld veranderd. Omdat vrouwen steeds meer out of the box kunnen denken en zelfstandig zijn. Omdat we onze tijd op deze aardkloot fijn willen besteden, niet aftellend naar het pensioen maar doen wat ons gelukkig maakt. Wordt jij niet gelukkig van de situatie waar je je nu in bevindt dan ben je godzijdank in de positie (als het goed is) om het roer om te gooien. Ik kan je alleen uit eigen ervaring vertellen: niks gaat vanzelf. Bij niemand niet. Alle vrouwelijke ondernemers of werknemers uit Babe, you got this. zijn jarenlang bereid geweest anders te leven dan anderen, waardoor zij nu langzaam kunnen oogsten. De afgelopen 2 jaar (incluis die vaste baan waar ik me 70 uur per week in stortte) kan ik wel zeggen dat ik alleen maar geïnvesteerd heb. Mijn sociale leven bungelde lange tijd ergens onderaan en sinds die tijd ben ik het verschil tussen zaterdagen en maandagen compleet kwijt. En dat geeft allemaal niks want ik vond het alles waard. Mijn persoonlijke doel was namelijk elke dag opstaan met het gevoel: yes, ik mag weer. En dat is gelukt. Puur en alleen omdat ik bereid was er dingen voor te laten. 

Bijna niets waarvoor je kiest is definitief.
Wat al deze vrouwen ook gemeen hebben is dat ze allemaal ergens zijn begonnen en vrijwel allemaal ook nu totaal iets anders doen. Het is niet erg als je nu nog niet weet wat dat ding voor jou is waardoor je elke dag vol enthousiasme uit bed springt. Iedereen begint ergens en gaandeweg kom je er tijdens dat proces achter wat je goed kan, waar je kwaliteiten liggen, wat je minder leuk vindt en welke functie of eigen onderneming daarbij past. Keuzes maken horen hierbij. Niks wat je doet is voor altijd. Als je niet durft te kiezen dan zet je ook geen stap vooruit. Een achteraf ‘slechte’ keuze kan je namelijk ook verder brengen. Je weet dan wat je niet wilt en dat is ook wat waard. 

De vrijheid waar mensen van dromen als ze ondernemer worden, is in werkelijkheid lang niet zo groot.
Natuurlijk is het heel fijn dat er niemand tegen je commandeert dat je iets voor een bepaalde tijd gedaan moet hebben. Dat je je eigen ideeën direct kunt uitvoeren en niet hoeft te wachten op een go, en dat het alleen al hebben van die vrijheid zonder er echt gebruik van te maken toch heel goed kan voelen. Maar ondernemen is keihard werken, altijd ‘aan’ staan, meer geven dan je eigenlijk kunt, aan de lopende band concessies doen, vooruit kijken en bijna nooit achterover kunnen leunen. Vraag je af of je dit ervoor over hebt en volg vooral wat voor jou goed voelt. Een girlboss is niet alleen iemand met een eigen bedrijf. Wel iemand met dromen, ambities, een stukje zelfstandigheid en een hoop motivatie om te knallen. Als jij maar blij bent met ‘jouw ding, wat dat ook is!

Laat jezelf zien en horen.
Als al jouw hersenspinsels en ideeën zich enkel en alleen blijven bevinden in je hoofd dan kan niemand je verder helpen. En hulp aanvaarden, daar is niks mis mee. Je hoeft je masterplan heus niet in de krant te zetten, maar als jij bij koffiedates met andere zzp’ers of ondernemers verteld waar je aan denkt en mee bezig bent dan denken deze mensen vervolgens wel aan jou als er iets op hun pad komt wat jou weer verder kan helpen. Zet duidelijk in al je zakelijke social media profielen waar je mee bezig bent, spreek eens af met iemand in dezelfde branche (dat is geen concurrentie maar een sparringspartner) en vraag of mensen voor je willen rondkijken als je bijvoorbeeld op zoek bent naar opdrachtgevers. 

Aanrader?
Zeker. Omdat je bij het lezen alle mogelijke kriebels voelt om er tegenaan te gaan. En naast alle motivatie staat het ook bomvol handige info. Hoe bepaal je bijvoorbeeld je tarief als je net voor jezelf begint, hoe bouw je een netwerk op, regel je je administratie en zorg je ervoor dat dat girlboss ding niet uitloopt op een burn-out? Eén klein puntje van kritiek; ik vond de leesvorm (23 vrouwelijke girlbosses werden geïnterviewd aan de hand van kwesties en ondernemersvragen) soms een beetje hak/tak. Er zijn heel veel dames aan het woord die allemaal een andere achtergrond hebben waardoor het je soms weleens even duizelt van alle namen en info.