Sinds ik me vijf jaar geleden op persoonlijke ontwikkeling heb gestort ben ik erachter gekomen dat wanneer ik mijn leven gewoon leef, vanuit mijn geconditioneerde mind en mijn brein, op de automatische piloot, dat ik dan vast kom te zitten. Ik realiseerde me dat als ik een mooi en ‘gelukkig’ leven wil leiden naar mijn voorwaarden, ik een gebruiksaanwijzing nodig had. Hoe mijn lichaam werkt, hoe mijn brein werkt, wat je brein voor functie heeft. Hoe mijn mind werkt en hoe je die mindset kunt veranderen. Ik zie om me heen veel mensen die hun eigen gebruiksaanwijzing nog niet uitgevonden hebben, en als gevolg daarvan hun leven compleet op de automatische piloot leven. Zich laten leiden door de drang van hun brein naar zekerheid, veiligheid en comfort, zichzelf identificeren met gevoelens, emoties, angsten. Denken dat ze geen enkele controle hebben, dat het leven hen overkomt. En ja, zo iemand ben ik ook geweest. Tot ik erachter kwam dat die manier van leven, voor mij, niet werkt. Ik vertel je in deze blog wat ik anders doe, en geef je een kijkje in mijn hoofd en gedachten.
Ik laat me niet leiden door het leven, ik leid mijn leven
‘Vroeger’ dacht ik ook dat alles me maar gewoon overkwam. Dat ik zelf geen enkele zeggenschap had. Dat ik maar moest accepteren, en zoveel mogelijk met de flow mee moest proberen te gaan. En natuurlijk, er zijn nog steeds factoren in je leven waar je geen controle over hebt. Maar het grootste deel ligt wel in jouw handen. Ik ben weer leiderschap gaan nemen over mijn leven. Ik maak nu iedere dag bewuste keuzes die goed zijn voor mij, mijn welzijn, voor mijn toekomstvisie. Uiteindelijk kwam ik tot besef dat elke kleine keuze die je dagelijks maakt ergens toe leidt. Of je gaat sporten of niet. Of je kiest voor ongezond eten of voor echte voeding. Of je kiest voor leren versus entertainment. De keuze hoe je kijkt en denkt. En ga zo maar door. Uiteindelijk blijken die kleinste keuzes eigenlijk de belangrijkste, en samen creëren ze je leven. Wanneer je die kleine dagelijkse keuzes niet bewust maakt leidt het leven jou in plaats van andersom. Ik heb er ook voor gekozen om op een andere manier om te gaan met datgeen wat me dan wel overkomt. Ik focus me niet meer op de dingen waar ik totaal geen controle over heb. Ik geef ook nooit meer een ander of ‘het leven’ de schuld van míjn slechte keuzes. Want bij leiderschap hoort ook de volle verantwoordelijkheid nemen als het eens niet goed uitpakt.
Achter bijna alles wat ik doe zit een gedachte
Ja, dat klinkt best vermoeiend, maar in feite is het wel zo. Ik heb dagelijks best veel vaste routines. Ik heb een ochtend en een avond routine, en dan heb ik nog wat losse rituelen. Dit soort dingen geven mij structuur. Maar meer nog dan dat ze me structuur geven, hebben die routines een bepaalde functie. Ik doe niet alleen iets omdat het goed voelt, er zit daadwerkelijk vaak wel een gedachte achter. Zo bestaat mijn ochtendroutine uit journalen, mediteren, sporten en koud douchen. Ik kies er zo bewust voor om de dag te starten met de dingen die ik belangrijk vind. Ik geef aandacht aan mijn geest, aan mijn spirit, en aan mijn fysiek. En zo vorm ik al mijn routines. Ik stel mezelf de vraag; ‘hoe kan ik zorg dragen voor?’ Mijn welzijn, mijn toekomstdromen, mijn emotionele welzijn, mijn spirituele groei, mijn mindset, mijn gezondheid? Vervolgens creëer ik daar dan een dagelijks of wekelijks ritueel voor.
Ik leg mezelf best veel beperkingen op
Sinds ik een beetje snap hoe mijn brein werkt, ben ik mijn leven anders vorm gaan geven. Ik realiseerde me dat als ik me liet leiden door dat brein, ik waarschijnlijk hele avonden Netflixend en Instagrammend op de bank zou hangen met een zak chips. Van nature zijn wij als mensen namelijk heel erg lui. Wij allemaal. Ook ik. Ook hebben we een voorkeur voor comfort, voor ongezond eten (vet, zoet, zout) en houden we van dingen doen die bekend zijn. Veel mensen hebben van nature zelf geen rem. Ze willen zich goed voelen en leggen zichzelf niet echt restricties op. Dus één avond Netflix worden er twee, en vervolgens kijk je elke avond standaard tv zonder jezelf af te vragen waarom je dat eigenlijk doet en wat het je brengt. Ook dat is weer terug te leiden naar je brein en de stofjes die het aanmaakt wanneer je iets doet wat je een goed gevoel geeft. Ik ben altijd wel een gedisciplineerd iemand geweest, maar de laatste jaren leg ik mezelf, bewust, behoorlijk wat beperkingen op. Ik heb geen tv (and I love it). Ik volg geen nieuws. Ik mag van mezelf doordeweeks geen entertainment bekijken (films, series, wat dan ook). Ik spendeer hooguit tien minuten per dag op social media. Ik eet al jaren plantaardig en suikervrij. Hierin maak ik echt wel eens een uitzondering, het leven moet ook leuk blijven, maar doordeweeks heb ik altijd wel een ‘strikt’ eetpatroon. En dit alles werkt voor mij. Heel goed zelfs. Het zorgt ervoor dat ik echt tijd besteed aan de dingen die belangrijk voor mij zijn. Ik zorg ervoor dat ik mijn hoofd niet teveel volstop met (overbodige) informatie (omdat ik dat niet goed kan verwerken). Ik ken mijn eigen grenzen, dat zorgt ervoor dat ik in mijn hoofd niet constant een dialoog heb die me afpraat van de dingen die ik ‘moet’ doen versus wil doen. Het geeft rust.
Ik eet dingen die ik niet lekker vind, ik doe dingen waar ik geen zin in heb
Dagelijks. Voor mij hoeft niet alles in het leven comfortabel, lekker en makkelijk te zijn. Ik kies er dagelijks voor om dingen te doen waar ik echt niet altijd zin in heb, om eten te eten waar ik niet altijd om sta te springen. Is dat niet vervelend om te doen? Nee. Het zorgt ervoor dat je mentaal heel erg weerbaar wordt. (En dat was ik niet. Dus moest ik daaraan werken.) Het zorgt ervoor dat je niet wegloopt voor dingen die niet je natuur zijn. Het zorgt ervoor dat je jezelf elke dag weer traint in kracht en doorzettingsvermogen. Er is ergens de gedachte ontstaan dat alles in het leven maar vanzelf moet gaan en makkelijk moet zijn. Ik ben ervan overtuigd dat dat je niks brengt. Ik heb het namelijk zelf ervaren.
Ik kijk anders naar problemen en uitdagingen
Jij bepaalt welke betekenis je ergens aan geeft. Jij bepaalt ook hoe je ergens naar kijkt. Ik heb in mijn leven regelmatig met problemen en uitdagingen te maken gekregen, en nog steeds, en gaandeweg kwam ik erachter dat ik er vaak niet uitkwam, of het veel te groot maakte, omdat ik datgene ook daadwerkelijk als een probleem zag. Van nature heb ik lange tijd een nogal zwartgallige kijk gehad op het leven. Ik dacht vaak negatief, standaardinstelling van je brein, ik maakte kleine dingen heel groot, ik gaf aandacht aan het verkeerde. Totdat ik me ervan bewust werd: ik heb wel degelijk een keuze in hoe ik ergens naar kijk. Het helpt mij nu om een probleem of een uitdaging te zien als een puzzel die ik wil oplossen. Er is een quote van Tony Robbins die zegt; ”Turn your frustration into fascination.” Frustratie zorgt ervoor dat je helemaal in een negatieve denkmodus komt te zitten, dat je samensmelt met het probleem, en blind bent voor oplossingen. Je hebt oogkleppen op. Wanneer je gefascineerd bent door iets ga je op een andere manier kijken. Je stelt betere vragen. Je staat ervoor open om te leren. Je probleem is niet je vijand, je hoeft het ook niet meteen uit de weg te ruimen. Deze andere manier van kijken en benaderen helpt mij persoonlijk enorm. Ik kan de dingen die in mijn leven gebeuren nu zien als allemaal uitnodigingen om te groeien, om toe te groeien naar de persoon die ik bedoeld ben te worden. Ook heb ik mezelf aangeleerd om een kei te zijn in relativeren. Wanneer ik klaag of zeur over iets denk ik altijd meteen aan mensen die het veel moeilijker hebben, die echte problemen hebben, en richt ik me meteen op dankbaarheid. Dit is een manier die werkt voor mij. Het zorgt ervoor dat ik niet teveel bezig ben met mijn eigen ‘probleempjes’, dat ik me veel meer bekommer om mijn medemens en me dagelijks besef wat voor bevoorrecht (imperfect) leven ik heb.
Zo dat waren even de dingen die als eerste in mij naar boven kwamen! Springt er iets voor je uit? Laat het me weten in een reactie! Liefs.
Foto: Puur by Dyana fotografie
Sinds ik me vijf jaar geleden op persoonlijke ontwikkeling heb gestort ben ik erachter gekomen dat wanneer ik mijn leven gewoon leef, vanuit mijn geconditioneerde mind en mijn brein, op de automatische piloot, dat ik dan vast kom te zitten. Ik realiseerde me dat als ik een mooi en ‘gelukkig’ leven wil leiden naar mijn voorwaarden, ik een gebruiksaanwijzing nodig had. Hoe mijn lichaam werkt, hoe mijn brein werkt, wat je brein voor functie heeft. Hoe mijn mind werkt en hoe je die mindset kunt veranderen. Ik zie om me heen veel mensen die hun eigen gebruiksaanwijzing nog niet uitgevonden hebben, en als gevolg daarvan hun leven compleet op de automatische piloot leven. Zich laten leiden door de drang van hun brein naar zekerheid, veiligheid en comfort, zichzelf identificeren met gevoelens, emoties, angsten. Denken dat ze geen enkele controle hebben, dat het leven hen overkomt. En ja, zo iemand ben ik ook geweest. Tot ik erachter kwam dat die manier van leven, voor mij, niet werkt. Ik vertel je in deze blog wat ik anders doe, en geef je een kijkje in mijn hoofd en gedachten.
Ik laat me niet leiden door het leven, ik leid mijn leven
‘Vroeger’ dacht ik ook dat alles me maar gewoon overkwam. Dat ik zelf geen enkele zeggenschap had. Dat ik maar moest accepteren, en zoveel mogelijk met de flow mee moest proberen te gaan. En natuurlijk, er zijn nog steeds factoren in je leven waar je geen controle over hebt. Maar het grootste deel ligt wel in jouw handen. Ik ben weer leiderschap gaan nemen over mijn leven. Ik maak nu iedere dag bewuste keuzes die goed zijn voor mij, mijn welzijn, voor mijn toekomstvisie. Uiteindelijk kwam ik tot besef dat elke kleine keuze die je dagelijks maakt ergens toe leidt. Of je gaat sporten of niet. Of je kiest voor ongezond eten of voor echte voeding. Of je kiest voor leren versus entertainment. De keuze hoe je kijkt en denkt. En ga zo maar door. Uiteindelijk blijken die kleinste keuzes eigenlijk de belangrijkste, en samen creëren ze je leven. Wanneer je die kleine dagelijkse keuzes niet bewust maakt leidt het leven jou in plaats van andersom. Ik heb er ook voor gekozen om op een andere manier om te gaan met datgeen wat me dan wel overkomt. Ik focus me niet meer op de dingen waar ik totaal geen controle over heb. Ik geef ook nooit meer een ander of ‘het leven’ de schuld van míjn slechte keuzes. Want bij leiderschap hoort ook de volle verantwoordelijkheid nemen als het eens niet goed uitpakt.
Achter bijna alles wat ik doe zit een gedachte
Ja, dat klinkt best vermoeiend, maar in feite is het wel zo. Ik heb dagelijks best veel vaste routines. Ik heb een ochtend en een avond routine, en dan heb ik nog wat losse rituelen. Dit soort dingen geven mij structuur. Maar meer nog dan dat ze me structuur geven, hebben die routines een bepaalde functie. Ik doe niet alleen iets omdat het goed voelt, er zit daadwerkelijk vaak wel een gedachte achter. Zo bestaat mijn ochtendroutine uit journalen, mediteren, sporten en koud douchen. Ik kies er zo bewust voor om de dag te starten met de dingen die ik belangrijk vind. Ik geef aandacht aan mijn geest, aan mijn spirit, en aan mijn fysiek. En zo vorm ik al mijn routines. Ik stel mezelf de vraag; ‘hoe kan ik zorg dragen voor?’ Mijn welzijn, mijn toekomstdromen, mijn emotionele welzijn, mijn spirituele groei, mijn mindset, mijn gezondheid? Vervolgens creëer ik daar dan een dagelijks of wekelijks ritueel voor.
Ik leg mezelf best veel beperkingen op
Sinds ik een beetje snap hoe mijn brein werkt, ben ik mijn leven anders vorm gaan geven. Ik realiseerde me dat als ik me liet leiden door dat brein, ik waarschijnlijk hele avonden Netflixend en Instagrammend op de bank zou hangen met een zak chips. Van nature zijn wij als mensen namelijk heel erg lui. Wij allemaal. Ook ik. Ook hebben we een voorkeur voor comfort, voor ongezond eten (vet, zoet, zout) en houden we van dingen doen die bekend zijn. Veel mensen hebben van nature zelf geen rem. Ze willen zich goed voelen en leggen zichzelf niet echt restricties op. Dus één avond Netflix worden er twee, en vervolgens kijk je elke avond standaard tv zonder jezelf af te vragen waarom je dat eigenlijk doet en wat het je brengt. Ook dat is weer terug te leiden naar je brein en de stofjes die het aanmaakt wanneer je iets doet wat je een goed gevoel geeft. Ik ben altijd wel een gedisciplineerd iemand geweest, maar de laatste jaren leg ik mezelf, bewust, behoorlijk wat beperkingen op. Ik heb geen tv (and I love it). Ik volg geen nieuws. Ik mag van mezelf doordeweeks geen entertainment bekijken (films, series, wat dan ook). Ik spendeer hooguit tien minuten per dag op social media. Ik eet al jaren plantaardig en suikervrij. Hierin maak ik echt wel eens een uitzondering, het leven moet ook leuk blijven, maar doordeweeks heb ik altijd wel een ‘strikt’ eetpatroon. En dit alles werkt voor mij. Heel goed zelfs. Het zorgt ervoor dat ik echt tijd besteed aan de dingen die belangrijk voor mij zijn. Ik zorg ervoor dat ik mijn hoofd niet teveel volstop met (overbodige) informatie (omdat ik dat niet goed kan verwerken). Ik ken mijn eigen grenzen, dat zorgt ervoor dat ik in mijn hoofd niet constant een dialoog heb die me afpraat van de dingen die ik ‘moet’ doen versus wil doen. Het geeft rust.
Ik eet dingen die ik niet lekker vind, ik doe dingen waar ik geen zin in heb
Dagelijks. Voor mij hoeft niet alles in het leven comfortabel, lekker en makkelijk te zijn. Ik kies er dagelijks voor om dingen te doen waar ik echt niet altijd zin in heb, om eten te eten waar ik niet altijd om sta te springen. Is dat niet vervelend om te doen? Nee. Het zorgt ervoor dat je mentaal heel erg weerbaar wordt. (En dat was ik niet. Dus moest ik daaraan werken.) Het zorgt ervoor dat je niet wegloopt voor dingen die niet je natuur zijn. Het zorgt ervoor dat je jezelf elke dag weer traint in kracht en doorzettingsvermogen. Er is ergens de gedachte ontstaan dat alles in het leven maar vanzelf moet gaan en makkelijk moet zijn. Ik ben ervan overtuigd dat dat je niks brengt. Ik heb het namelijk zelf ervaren.
Ik kijk anders naar problemen en uitdagingen
Jij bepaalt welke betekenis je ergens aan geeft. Jij bepaalt ook hoe je ergens naar kijkt. Ik heb in mijn leven regelmatig met problemen en uitdagingen te maken gekregen, en nog steeds, en gaandeweg kwam ik erachter dat ik er vaak niet uitkwam, of het veel te groot maakte, omdat ik datgene ook daadwerkelijk als een probleem zag. Van nature heb ik lange tijd een nogal zwartgallige kijk gehad op het leven. Ik dacht vaak negatief, standaardinstelling van je brein, ik maakte kleine dingen heel groot, ik gaf aandacht aan het verkeerde. Totdat ik me ervan bewust werd: ik heb wel degelijk een keuze in hoe ik ergens naar kijk. Het helpt mij nu om een probleem of een uitdaging te zien als een puzzel die ik wil oplossen. Er is een quote van Tony Robbins die zegt; ”Turn your frustration into fascination.” Frustratie zorgt ervoor dat je helemaal in een negatieve denkmodus komt te zitten, dat je samensmelt met het probleem, en blind bent voor oplossingen. Je hebt oogkleppen op. Wanneer je gefascineerd bent door iets ga je op een andere manier kijken. Je stelt betere vragen. Je staat ervoor open om te leren. Je probleem is niet je vijand, je hoeft het ook niet meteen uit de weg te ruimen. Deze andere manier van kijken en benaderen helpt mij persoonlijk enorm. Ik kan de dingen die in mijn leven gebeuren nu zien als allemaal uitnodigingen om te groeien, om toe te groeien naar de persoon die ik bedoeld ben te worden. Ook heb ik mezelf aangeleerd om een kei te zijn in relativeren. Wanneer ik klaag of zeur over iets denk ik altijd meteen aan mensen die het veel moeilijker hebben, die echte problemen hebben, en richt ik me meteen op dankbaarheid. Dit is een manier die werkt voor mij. Het zorgt ervoor dat ik niet teveel bezig ben met mijn eigen ‘probleempjes’, dat ik me veel meer bekommer om mijn medemens en me dagelijks besef wat voor bevoorrecht (imperfect) leven ik heb.
Zo dat waren even de dingen die als eerste in mij naar boven kwamen! Springt er iets voor je uit? Laat het me weten in een reactie! Liefs.
Foto: Puur by Dyana fotografie
+ show Comments
- Hide Comments
add a comment