Dat belangrijk was om ‘na te streven’.

Een liefde, carrière, gezin, sociale kring, mooi huis, gezondheid, financiële vrijheid.

Toch voel ik me niet gelukkig.

Het voelt alsof er wat mist.

Ik denk vaak: is dit het nou?

Voel me leeg, onrustig, onbestemd.

Is er iets mis met me?

Waar komt dit gevoel vandaan?

Waarom kan ik niet blij zijn met wat er (wel) is?

Wanneer je in je kindertijd niet voldoende bent voorzien in je emotionele behoeften (je onder andere gezien voelen, gehoord worden, knuffels, woorden van affirmatie) dan mist er iets in je basis.

Je emotionele behoeften zijn je belangrijkste behoeften, zij helpen je om een veilige hechting te ontwikkelen, en een gezond zelfbeeld, om stevig in de wereld te staan, je geliefd te voelen en te weten dat je waardig bent.

Voorzien worden in je emotionele behoeften, het zorgt ervoor dat je je ‘vol’ voelt.

Die niet vervulde behoeften en vaak ook het gebrek aan emotionele verbinding met je opvoeder(s), dit wil zeggen, ze zijn fysiek wel aanwezig, ze doen alle praktische zaken voor je, maar een echte verbinding is er niet, zorgt vervolgens voor een leegte in jezelf.

Het is een wond. 

Een gevoel wat je niet goed kunt plaatsen, maar waarvoor je al op jonge leeftijd op de vlucht gaat.

Dat je al op jonge leeftijd gaat proberen op te vullen.

Hoe?

Door toch die verbinding met je opvoeders proberen te creëren, door bijvoorbeeld jezelf anders te gaan gedragen, delen van jezelf in het donker te gaan houden, het ideale kind te worden, je opvoeders te gaan ontzorgen of op een negatieve manier om aandacht te vragen.

Door te gaan streven naar bevestiging, goedkeuring, liefde en acceptatie.

Door de beste te willen zijn in alles. Perfectionistisch te worden, uit te willen blinken, succesvol te willen worden.

Die leegte, die wordt ondertussen steeds groter, want door je gedrag en patronen raak je steeds verder verwijderd van je echte zelf.

Het nastreven van het algemene ideale plaatje, familie, een goede baan, mooi huis, bezittingen, kan zorgen voor het versterken van dat gevoel van leegte. 

Je zoekt je geluk namelijk volledig extern, terwijl je inmiddels vast wel weet dat geluk voornamelijk zit in relaties, in zijn, in groei, in verbinding, in jezelf, in dingen die niks met materialisme te maken hebben.

Hoeveel tijd en aandacht heb je de afgelopen jaren aan de binnenkant gegeven, aan de relatie met jezelf, aan zelfliefde, ontwikkeling?

De kans is groot dat je jezelf helemaal niet gevraagd hebt of dit wel is wat JIJ wilt. Of dit het leven is wat jij na wilt streven. Of dit het leven is waarin jij tot bloei komt.

Je bent gewoon gaan doen wat iedereen doet.

De vraag: is dit het nou? Wijst er in jouw geval misschien op dat dit niet jouw pad is.

Het verbannen van je innerlijke kind, door je gevoelens te onderdrukken, te vermijden, vluchten, haar triggers en emotionele reacties af te doen als onbelangrijk, is ook een factor die vervolgens bijdraagt aan die leegte.

Zij voelde zich vroeger niet voldoende gezien door haar opvoeders, en nu zie jij haar ook niet, jij eert haar gevoelens ook niet, van jou mag zij er ook niet zijn.

Hoe heel je die leegte in jezelf?

Door wonden te gaan helen. Door te gaan rouwen om wat je vroeger gemist hebt of niet ervaren. Door de relatie met je opvoeders te helen (mocht dit nog mogelijk zijn).

Door van de binnenkant een prioriteit te maken en te gaan leven en kiezen vanuit je ‘echte’ zelf.

Door ruimte te maken voor je innerlijke kind, haar te zien, voor haar te gaan zorgen, je met haar te verbinden, haar gevoelens te eren.

Door jezelf zoveel mogelijk te gaan voorzien in je emotionele behoeften. Door jezelf te gaan zien, horen, aanmoedigen, knuffelen, de liefde en bevestiging te gaan geven die je nodig hebt.

Door geluk niet meer te zoeken in het praktische en materialistische maar in verbinding, relaties, momentjes, zijn, groei, de relatie met jezelf. Door te ontdekken wat jou een gevoel van vervulling en betekenis geeft en dát gaan leven.

Foto: Unsplash

Dat belangrijk was om ‘na te streven’.

Een liefde, carrière, gezin, sociale kring, mooi huis, gezondheid, financiële vrijheid.

Toch voel ik me niet gelukkig.

Het voelt alsof er wat mist.

Ik denk vaak: is dit het nou?

Voel me leeg, onrustig, onbestemd.

Is er iets mis met me?

Waar komt dit gevoel vandaan?

Waarom kan ik niet blij zijn met wat er (wel) is?

Wanneer je in je kindertijd niet voldoende bent voorzien in je emotionele behoeften (je onder andere gezien voelen, gehoord worden, knuffels, woorden van affirmatie) dan mist er iets in je basis.

Je emotionele behoeften zijn je belangrijkste behoeften, zij helpen je om een veilige hechting te ontwikkelen, en een gezond zelfbeeld, om stevig in de wereld te staan, je geliefd te voelen en te weten dat je waardig bent.

Voorzien worden in je emotionele behoeften, het zorgt ervoor dat je je ‘vol’ voelt.

Die niet vervulde behoeften en vaak ook het gebrek aan emotionele verbinding met je opvoeder(s), dit wil zeggen, ze zijn fysiek wel aanwezig, ze doen alle praktische zaken voor je, maar een echte verbinding is er niet, zorgt vervolgens voor een leegte in jezelf.

Het is een wond. 

Een gevoel wat je niet goed kunt plaatsen, maar waarvoor je al op jonge leeftijd op de vlucht gaat.

Dat je al op jonge leeftijd gaat proberen op te vullen.

Hoe?

Door toch die verbinding met je opvoeders proberen te creëren, door bijvoorbeeld jezelf anders te gaan gedragen, delen van jezelf in het donker te gaan houden, het ideale kind te worden, je opvoeders te gaan ontzorgen of op een negatieve manier om aandacht te vragen.

Door te gaan streven naar bevestiging, goedkeuring, liefde en acceptatie.

Door de beste te willen zijn in alles. Perfectionistisch te worden, uit te willen blinken, succesvol te willen worden.

Die leegte, die wordt ondertussen steeds groter, want door je gedrag en patronen raak je steeds verder verwijderd van je echte zelf.

Het nastreven van het algemene ideale plaatje, familie, een goede baan, mooi huis, bezittingen, kan zorgen voor het versterken van dat gevoel van leegte. 

Je zoekt je geluk namelijk volledig extern, terwijl je inmiddels vast wel weet dat geluk voornamelijk zit in relaties, in zijn, in groei, in verbinding, in jezelf, in dingen die niks met materialisme te maken hebben.

Hoeveel tijd en aandacht heb je de afgelopen jaren aan de binnenkant gegeven, aan de relatie met jezelf, aan zelfliefde, ontwikkeling?

De kans is groot dat je jezelf helemaal niet gevraagd hebt of dit wel is wat JIJ wilt. Of dit het leven is wat jij na wilt streven. Of dit het leven is waarin jij tot bloei komt.

Je bent gewoon gaan doen wat iedereen doet.

De vraag: is dit het nou? Wijst er in jouw geval misschien op dat dit niet jouw pad is.

Het verbannen van je innerlijke kind, door je gevoelens te onderdrukken, te vermijden, vluchten, haar triggers en emotionele reacties af te doen als onbelangrijk, is ook een factor die vervolgens bijdraagt aan die leegte.

Zij voelde zich vroeger niet voldoende gezien door haar opvoeders, en nu zie jij haar ook niet, jij eert haar gevoelens ook niet, van jou mag zij er ook niet zijn.

Hoe heel je die leegte in jezelf?

Door wonden te gaan helen. Door te gaan rouwen om wat je vroeger gemist hebt of niet ervaren. Door de relatie met je opvoeders te helen (mocht dit nog mogelijk zijn).

Door van de binnenkant een prioriteit te maken en te gaan leven en kiezen vanuit je ‘echte’ zelf.

Door ruimte te maken voor je innerlijke kind, haar te zien, voor haar te gaan zorgen, je met haar te verbinden, haar gevoelens te eren.

Door jezelf zoveel mogelijk te gaan voorzien in je emotionele behoeften. Door jezelf te gaan zien, horen, aanmoedigen, knuffelen, de liefde en bevestiging te gaan geven die je nodig hebt.

Door geluk niet meer te zoeken in het praktische en materialistische maar in verbinding, relaties, momentjes, zijn, groei, de relatie met jezelf. Door te ontdekken wat jou een gevoel van vervulling en betekenis geeft en dát gaan leven.

Foto: Unsplash