Eten. Gezond eten. Goed eten. Het zal altijd een belangrijk aspect in mijn leven blijven, welke eet richting ik dan ook aanhang. Ik kan me dagelijks opwinden over het ontbreken van een leuke fatsoenlijke tent in Breda met een kaart waar ik alles zou kunnen en willen bestellen. Ik kan me soms ergeren aan het feit dat overal maar gewoon troep ingestopt word ‘omdat het gros van de mensen dat nou eenmaal eet’. En opeens had ik daar een medestander in gevonden. Wat begon met een mail wisseling over de opening van haar eigen keuken waaruit Karlijn van den Elshout van Pepper Jelly sinds begin september heerlijke en gezonde take-away maaltijden verzorgd, werd een leuk gesprek van een paar uur met heel veel herkenning en het delen van een gezamenlijke passie. Een woord wat nog regelmatig terug zal komen in deze blog.

Karlijn is een horeca tijger. Vanaf haar vijftiende jaar houdt ze enorm van bikkelen, 14-urige werkdagen en vooral heel erg veel afzien. Wat begon als bijbaantje om ook gewoon wat geld bij elkaar te sprokkelen, werd een passie. Een passie voor eten, voor het horeca leventje, voor de bubbel waarin je je bevindt met je collega’s. Het was het begin van de rode draad in haar leven. Zelfs toen op haar zestiende de darm ziekte Crohn werd geconstateerd en toen meteen duidelijk werd gemaakt dat haar onregelmatige horeca leven die aandoening verre van goed zou doen. Het werd me al snel duidelijk dat passie is wat haar drijft, en wat haar ook nergens vanaf zal houden.

Toch koos ze op haar twintigste voor de Artemis Styling Academie. Een brede opleiding in de richting van haar creatieve kant waarin ze in de toekomst genoeg mogelijkheden zou hebben. ‘Doen waar je nu blij van wordt’, was iets wat ze van huis uit had meegekregen. Een opvoeding níet met de nadruk op zekerheden voor de toekomst, maar juist wat nú je interesse heeft. Karlijn ontdekte tijdens die opleiding dat ze toch wel heel erg naar het food gedeelte werd getrokken, en dat dat in combinatie met fotografie wel iets was wat haar interesse had . Een deeltijdopleiding fotografie in Breda volgde. Gaandeweg kwam ze erachter dat dát doen waar haar hart lag in de fotografie enorm lastig bleek. En net als ik is ze niet iemand van concessies.
”Geen opdrachten aannemen omdat dat nou eenmaal geld verdiend, nee, PASSIE moet zijn wat je drijft.”

Die passie voor het leven, reizen en goed eten dreef haar naar Australië. Een avontuur wat ze met beide handen aangreep. Ze wilde zichzelf meer gaan verdiepen in voedsel, in wat voedsel voor je lichaam doet en hoe het kan helen, en waar kan dat beter dan in Australie waar men niet praat over gezond of ongezond, maar gewoon leeft en goed voor zichzelf zorgt. Karlijn stopte met alle medicatie voor haar darmaandoening en vertrok. Het hield haar 2 jaar in Australië, en, zoals ze zelf zegt: ‘ik had er nu nog gewoond als mijn visum onbeperkt zou zijn’. De cultuur, de manier van eten, terug naar de natuur, eten op je bord waar je de herkomst van weet, het opleven van haar eigen lijf onder die omstandigheden..het leven daar paste haar helemaal.

Terug in Nederland, met alle kennis die ze in Australië had opgedaan over voeding, werd ze bedrijfsleider van een horeca zaak in Breda, met een plan voor de toekomst. Over drie jaar zou ze haar eigen restaurant openen. Het leven besliste toch even anders. Haar lijf besliste anders. Karlijn kwam in de ziektewet terecht en liep tegen veel beperkingen op. Het stuk in haar leven die haar ook heeft gevormd tot wie ze nu is. Óok van het leven kunnen genieten wanneer je lichamelijk niet alles kunt en wanneer je niet heel veel financiële middelen hebt. Ze kwam sterker en meer gedreven terug dan ooit. Pepper Jelly werd geboren. Haar liefde voor echt eten wat ze wilde uitdragen naar andere mensen. Omdat als je goed voor jezelf zorgt, je een gelukkiger mens wordt. Iets waar wij allebei heilig in geloven.

Ze bedacht een manier waarop ze haar passie kon uitvoeren, dat kon combineren met haar andere passie (fotografie), en ook nog een beetje haar vrijheid kon behouden. En inmiddels staat ze te stralen in haar eigen keuken in het gebouw van Renzo Gracie Holland. Daar waar sporten en eten samenkomen. Waar Karlijn elke doordeweekse dag een hele smaakvolle en gezonde (avond) maaltijd voor jou klaar heeft staan om mee te nemen als jij geen zin en tijd meer hebt om te koken. Verrast ze je met smaakcombinaties, bakt ze de lekkerste granola, muffins en cheesecake, en dát allemaal glutenvrij, lactosevrij en suikervrij. Maar dat is iets wat ze vaak achterwege laat. Omdat mensen ook al snel een afkeer hebben van al die labeltjes. ‘Lekker is vaak voldoende’.

Ze is blij en wordt elke dag weer blij van het leven dat ze leidt. De nadelen hiervan? ”Dat ik alles leuk vind, en daarom moeilijk van rust kan genieten. Als zelfstandig ondernemer ben je altijd aan het creëren, jezelf ontwikkelen en plannen bedenken.  Op de dagen dat ik het wat rustiger aan zou kunnen doen, voel ik juist onrust. Kan ik niet genieten in het moment en heb ik soms heel even een paniekaanval: HELP, vindt niemand me meer leuk? Waarom belt er niemand, waarom heb ik vandaag niks te doen? Dat is iets waar ik nog mee aan de slag moet, want juist díe dagen kun je nieuwe energie opdoen. Opdoen voor de week erna die waarschijnlijk weer rennen en vliegen wordt.” Gelukkig omringt ze zich in haar leven met creatievelingen die ook worstelen met dit soort dingen. ”Allemaal hebben we een klankbord nodig, en dat contact met elkaar creëert weer nieuwe ideeën en zorgt voor nieuwe inzichten.” De toekomst? Een tattoo pronkt overduidelijk op haar rechter onderarm. ‘One moment, one day’. Duidelijk. ”Elke nieuwe dag weer als iets moois zien en nu genieten van wat ik allemaal heb. En ja, ik heb mijn geld geïnvesteerd in dit alles. In deze keuken, in Pepper Jelly. Maar mocht het mislukken, ik zal vast niet zo snel op straat terecht komen. Geld is niet het belangrijkste. Uiteindelijk wil ik doen wat mij gelukkig maakt, zelfs als dat betekent dat ik soms een maaltijd kook waar ik niks aan verdien, puur omdat ik zo enorm blij word van mensen in aanraking brengen met nieuwe smaken en ingrediënten.”

Karlijn heeft elke doordeweekse dag aan de Slingerweg 116 in Breda een take-away maaltijd voor je klaarstaan. In de besloten facebook groep wordt je op de hoogte gehouden wat de maaltijd van de dag is en wat ze nog meer voor lekkers in de aanbieding heeft. Voor een kijkje in de keuken: http://www.pepperjelly.nl 

Eten. Gezond eten. Goed eten. Het zal altijd een belangrijk aspect in mijn leven blijven, welke eet richting ik dan ook aanhang. Ik kan me dagelijks opwinden over het ontbreken van een leuke fatsoenlijke tent in Breda met een kaart waar ik alles zou kunnen en willen bestellen. Ik kan me soms ergeren aan het feit dat overal maar gewoon troep ingestopt word ‘omdat het gros van de mensen dat nou eenmaal eet’. En opeens had ik daar een medestander in gevonden. Wat begon met een mail wisseling over de opening van haar eigen keuken waaruit Karlijn van den Elshout van Pepper Jelly sinds begin september heerlijke en gezonde take-away maaltijden verzorgd, werd een leuk gesprek van een paar uur met heel veel herkenning en het delen van een gezamenlijke passie. Een woord wat nog regelmatig terug zal komen in deze blog.

Karlijn is een horeca tijger. Vanaf haar vijftiende jaar houdt ze enorm van bikkelen, 14-urige werkdagen en vooral heel erg veel afzien. Wat begon als bijbaantje om ook gewoon wat geld bij elkaar te sprokkelen, werd een passie. Een passie voor eten, voor het horeca leventje, voor de bubbel waarin je je bevindt met je collega’s. Het was het begin van de rode draad in haar leven. Zelfs toen op haar zestiende de darm ziekte Crohn werd geconstateerd en toen meteen duidelijk werd gemaakt dat haar onregelmatige horeca leven die aandoening verre van goed zou doen. Het werd me al snel duidelijk dat passie is wat haar drijft, en wat haar ook nergens vanaf zal houden.

Toch koos ze op haar twintigste voor de Artemis Styling Academie. Een brede opleiding in de richting van haar creatieve kant waarin ze in de toekomst genoeg mogelijkheden zou hebben. ‘Doen waar je nu blij van wordt’, was iets wat ze van huis uit had meegekregen. Een opvoeding níet met de nadruk op zekerheden voor de toekomst, maar juist wat nú je interesse heeft. Karlijn ontdekte tijdens die opleiding dat ze toch wel heel erg naar het food gedeelte werd getrokken, en dat dat in combinatie met fotografie wel iets was wat haar interesse had . Een deeltijdopleiding fotografie in Breda volgde. Gaandeweg kwam ze erachter dat dát doen waar haar hart lag in de fotografie enorm lastig bleek. En net als ik is ze niet iemand van concessies.
”Geen opdrachten aannemen omdat dat nou eenmaal geld verdiend, nee, PASSIE moet zijn wat je drijft.”

Die passie voor het leven, reizen en goed eten dreef haar naar Australië. Een avontuur wat ze met beide handen aangreep. Ze wilde zichzelf meer gaan verdiepen in voedsel, in wat voedsel voor je lichaam doet en hoe het kan helen, en waar kan dat beter dan in Australie waar men niet praat over gezond of ongezond, maar gewoon leeft en goed voor zichzelf zorgt. Karlijn stopte met alle medicatie voor haar darmaandoening en vertrok. Het hield haar 2 jaar in Australië, en, zoals ze zelf zegt: ‘ik had er nu nog gewoond als mijn visum onbeperkt zou zijn’. De cultuur, de manier van eten, terug naar de natuur, eten op je bord waar je de herkomst van weet, het opleven van haar eigen lijf onder die omstandigheden..het leven daar paste haar helemaal.

Terug in Nederland, met alle kennis die ze in Australië had opgedaan over voeding, werd ze bedrijfsleider van een horeca zaak in Breda, met een plan voor de toekomst. Over drie jaar zou ze haar eigen restaurant openen. Het leven besliste toch even anders. Haar lijf besliste anders. Karlijn kwam in de ziektewet terecht en liep tegen veel beperkingen op. Het stuk in haar leven die haar ook heeft gevormd tot wie ze nu is. Óok van het leven kunnen genieten wanneer je lichamelijk niet alles kunt en wanneer je niet heel veel financiële middelen hebt. Ze kwam sterker en meer gedreven terug dan ooit. Pepper Jelly werd geboren. Haar liefde voor echt eten wat ze wilde uitdragen naar andere mensen. Omdat als je goed voor jezelf zorgt, je een gelukkiger mens wordt. Iets waar wij allebei heilig in geloven.

Ze bedacht een manier waarop ze haar passie kon uitvoeren, dat kon combineren met haar andere passie (fotografie), en ook nog een beetje haar vrijheid kon behouden. En inmiddels staat ze te stralen in haar eigen keuken in het gebouw van Renzo Gracie Holland. Daar waar sporten en eten samenkomen. Waar Karlijn elke doordeweekse dag een hele smaakvolle en gezonde (avond) maaltijd voor jou klaar heeft staan om mee te nemen als jij geen zin en tijd meer hebt om te koken. Verrast ze je met smaakcombinaties, bakt ze de lekkerste granola, muffins en cheesecake, en dát allemaal glutenvrij, lactosevrij en suikervrij. Maar dat is iets wat ze vaak achterwege laat. Omdat mensen ook al snel een afkeer hebben van al die labeltjes. ‘Lekker is vaak voldoende’.

Ze is blij en wordt elke dag weer blij van het leven dat ze leidt. De nadelen hiervan? ”Dat ik alles leuk vind, en daarom moeilijk van rust kan genieten. Als zelfstandig ondernemer ben je altijd aan het creëren, jezelf ontwikkelen en plannen bedenken.  Op de dagen dat ik het wat rustiger aan zou kunnen doen, voel ik juist onrust. Kan ik niet genieten in het moment en heb ik soms heel even een paniekaanval: HELP, vindt niemand me meer leuk? Waarom belt er niemand, waarom heb ik vandaag niks te doen? Dat is iets waar ik nog mee aan de slag moet, want juist díe dagen kun je nieuwe energie opdoen. Opdoen voor de week erna die waarschijnlijk weer rennen en vliegen wordt.” Gelukkig omringt ze zich in haar leven met creatievelingen die ook worstelen met dit soort dingen. ”Allemaal hebben we een klankbord nodig, en dat contact met elkaar creëert weer nieuwe ideeën en zorgt voor nieuwe inzichten.” De toekomst? Een tattoo pronkt overduidelijk op haar rechter onderarm. ‘One moment, one day’. Duidelijk. ”Elke nieuwe dag weer als iets moois zien en nu genieten van wat ik allemaal heb. En ja, ik heb mijn geld geïnvesteerd in dit alles. In deze keuken, in Pepper Jelly. Maar mocht het mislukken, ik zal vast niet zo snel op straat terecht komen. Geld is niet het belangrijkste. Uiteindelijk wil ik doen wat mij gelukkig maakt, zelfs als dat betekent dat ik soms een maaltijd kook waar ik niks aan verdien, puur omdat ik zo enorm blij word van mensen in aanraking brengen met nieuwe smaken en ingrediënten.”

Karlijn heeft elke doordeweekse dag aan de Slingerweg 116 in Breda een take-away maaltijd voor je klaarstaan. In de besloten facebook groep wordt je op de hoogte gehouden wat de maaltijd van de dag is en wat ze nog meer voor lekkers in de aanbieding heeft. Voor een kijkje in de keuken: http://www.pepperjelly.nl