Toen ik twee maanden geleden besloot dat Lief voor je Leif vanaf nu mijn werk zou gaan worden, had ik daar niet langer dan tien minuten echt serieus over nagedacht. Ik was niet bezig geweest met het bedenken van een back-up plan, voor wat als. Ik had geen excel sheets uitgewerkt die uitwezen dat ik het financieel gezien allemaal wel zou kunnen gaan redden. Ik had nog niet eens de vage plannen die al een tijdje door mijn hoofd spookten echt op papier gezet.
De doorslag was mijn gevoel. Mijn energie was on top. Ik voelde alles borrelen, stond enorm in mijn kracht en na mijn eerste inspiratiegesprek ging ik huppelend naar huis. En toen dacht ik een uurtje later; ‘wat nou als dit het juiste moment is?’ Ik klom figuurlijk in de pen en een paar minuten later stond er een post op Instagram. Ik kon nu in ieder geval niet meer terug.
Dit ben ik. Zo leef ik sinds een aantal jaren. Mijn gevoel is mijn kompas, dat geeft voor mij de doorslag. Ik heb geleerd om niet meer te lang te blijven hangen in situaties of dingen die me niet meer dienen, maar vooral knopen door te hakken. Te kiezen, aan te geven waar ik naartoe wil. Dat was in de jaren ervoor wel anders. Ik was een enorm doordacht persoon. Ik kon eindeloos wikken en wegen. Keuzes maken vond ik eng, en dat resulteerde erin dat ik jarenlang eigenlijk geen stap verder kwam.
Voor de eindeloze ‘wikkers en wegers’
Misschien ben jij ook zo’n ‘wikker en weger’ als ik was en stel je het maken van keuzes altijd uit. Omdat je moeilijk bij je gevoel kunt komen, niet weet wat te kiezen, of je het hele gebeuren veel te zwaar maakt. Dan zul je denk ik ook wel ervaren dat je stil blijft staan, er (te) weinig gebeurt, of dat het leven keuzes voor jou maakt. Dan kan het zijn dat je leven een heel andere kant op gaat dan je zou willen, of dat je blijft hangen in iets waar je in je hoofd allang afscheid van hebt genomen.
Het enige wat je hoeft te veranderen als je moeite hebt met het maken van keuzes is de manier waarop je naar keuzes maken kijkt, leerde ik op mijn eigen weg. Maak je het maken van een keuze te zwaar, wordt het een heel beladen iets en denk je dat je je leven van die ene keuze afhangt, dan stel je het uit. Dan durf je niet goed. Dan ontwijk je het maken van keuzes. Je focust je teveel op het negatieve; ‘stel je voor dat het niet werkt, dat het een verkeerde keuze is’. Het is dus een manier van denken. Ergens heb je misschien wel een overtuiging over het maken van keuzes. ‘Keuzes zijn definitief’. Of; ‘ik maak altijd verkeerde keuzes’. Of; ‘keuzes maken beperkt me’. Zomaar wat voorbeelden.
Ik geef (inmiddels) een andere betekenis aan het maken van keuzes. Een keuze geeft je leven richting. Het is een mogelijkheid om de boel in beweging te krijgen, beweging heb je nodig. Je kiest met het maken van een keuze bewust een richting. Daar wil ik naartoe. Deze visie heb ik en deze keuze helpt me daarbij. Of: dit voelt voor mij het beste op dit moment, dit past bij wie ik ben en wat ik wil dus dit kies ik. Met het maken van een keuze geef je ook een seintje aan het universum: creëer hier meer van. Dit is waar ik heen wil, wat ik belangrijk vind.
Veel mensen zijn vooral bang om een verkeerde keuze te maken, en ook daar weet ik alles van. Omdat ik aan het einde van mijn burn-out bang was om een verkeerde keuze te maken, en ook knopen doorhakken zo zwaar zag en maakte, stelde ik het veel te lang uit. Net zolang tot ik al een hele tijd stilstond, en ik zelf oncomfortabel werd van die stilstand. Op dat moment besloot ik: het maakt niet uit welke keuze ik maak, ik moet nu iets doen. In beweging komen. Dus ik koos voor een studie. Wat je in je achterhoofd moet houden is dat een keuze eigenlijk nooit definitief is. Je kunt terugkomen op keuzes, je kunt op je pad een zijweg nemen of een totaal andere richting inslaan. En ook wanneer je een volgens jou verkeerde keuze hebt gemaakt kun je alsnog via een omweg dat gaan doen wat je dan wel wilt, of terechtkomen waar je dan wel hoort. Die studie was voor mij pas het begin. Ik heb daarna nog een hele hoop keuzes gemaakt, goede en minder goede, voordat ik aanbelandde waar ik ‘hoorde’. Voordat ik het leven leidde dat ik wilde leiden. Dus ook die niet zo slimme keuze draagt bij aan je pad. Ook die domme keuze. Ook die keuze die niet bij je paste. Keuzes zetten je in beweging. Ze leren je wat je wel en niet wilt. Waar je heen wilt en waar niet. Wat bij je past en wat niet. Dus óók die keuzes die niet goed uitpakten dragen bij aan het grotere geheel.
Toen ik eenmaal inzag wat het maken van keuzes voor positieve uitwerking had op mijn leven was ik in staat om het allemaal veel lichter te gaan zien. Als gevolg daarvan zegde ik mijn huis op, simpelweg omdat ik voelde dat ik dat moest doen, ik veranderde van baan, een tijd later besloot ik te stoppen met mijn freelance werk, ik boekte een enkeltje naar de andere kant van de wereld. Niet alles pakte altijd goed uit, zeker niet. Maar ik koos wél. Ik gaf wel richting aan. En het bracht me altijd iets. Een levensles, ervaring, zelfkennis.
En soms moet je kiezen tussen twee dingen die allebei aan je trekken. Of word je een kans aangeboden waar je moeilijk nee tegen kunt zeggen maar komt het misschien niet heel goed uit. Weet dit: nieuwe kansen kun je altijd creëren. Het is nooit te laat om voor een bepaalde droom te gaan. Maar je kunt niet alles tegelijk. Veel mensen maken de fout om dan van alles een beetje te kiezen. Ook dat werkt meestal niet. Het is belangrijk dat als je kiest, je er ook honderd procent voor gaat. Laat dan de gedachte ‘wat als’ gaan, want het heeft geen zin. Leg jezelf toe op datgene waarvoor je hebt gekozen, en beslis dan na een tijdje of het de juiste keuze was of dat je bij wilt sturen. Want dat mag en dat kan!
Liefs x
Foto: Puur by Dyana fotografie
Toen ik twee maanden geleden besloot dat Lief voor je Leif vanaf nu mijn werk zou gaan worden, had ik daar niet langer dan tien minuten echt serieus over nagedacht. Ik was niet bezig geweest met het bedenken van een back-up plan, voor wat als. Ik had geen excel sheets uitgewerkt die uitwezen dat ik het financieel gezien allemaal wel zou kunnen gaan redden. Ik had nog niet eens de vage plannen die al een tijdje door mijn hoofd spookten echt op papier gezet.
De doorslag was mijn gevoel. Mijn energie was on top. Ik voelde alles borrelen, stond enorm in mijn kracht en na mijn eerste inspiratiegesprek ging ik huppelend naar huis. En toen dacht ik een uurtje later; ‘wat nou als dit het juiste moment is?’ Ik klom figuurlijk in de pen en een paar minuten later stond er een post op Instagram. Ik kon nu in ieder geval niet meer terug.
Dit ben ik. Zo leef ik sinds een aantal jaren. Mijn gevoel is mijn kompas, dat geeft voor mij de doorslag. Ik heb geleerd om niet meer te lang te blijven hangen in situaties of dingen die me niet meer dienen, maar vooral knopen door te hakken. Te kiezen, aan te geven waar ik naartoe wil. Dat was in de jaren ervoor wel anders. Ik was een enorm doordacht persoon. Ik kon eindeloos wikken en wegen. Keuzes maken vond ik eng, en dat resulteerde erin dat ik jarenlang eigenlijk geen stap verder kwam.
Voor de eindeloze ‘wikkers en wegers’
Misschien ben jij ook zo’n ‘wikker en weger’ als ik was en stel je het maken van keuzes altijd uit. Omdat je moeilijk bij je gevoel kunt komen, niet weet wat te kiezen, of je het hele gebeuren veel te zwaar maakt. Dan zul je denk ik ook wel ervaren dat je stil blijft staan, er (te) weinig gebeurt, of dat het leven keuzes voor jou maakt. Dan kan het zijn dat je leven een heel andere kant op gaat dan je zou willen, of dat je blijft hangen in iets waar je in je hoofd allang afscheid van hebt genomen.
Het enige wat je hoeft te veranderen als je moeite hebt met het maken van keuzes is de manier waarop je naar keuzes maken kijkt, leerde ik op mijn eigen weg. Maak je het maken van een keuze te zwaar, wordt het een heel beladen iets en denk je dat je je leven van die ene keuze afhangt, dan stel je het uit. Dan durf je niet goed. Dan ontwijk je het maken van keuzes. Je focust je teveel op het negatieve; ‘stel je voor dat het niet werkt, dat het een verkeerde keuze is’. Het is dus een manier van denken. Ergens heb je misschien wel een overtuiging over het maken van keuzes. ‘Keuzes zijn definitief’. Of; ‘ik maak altijd verkeerde keuzes’. Of; ‘keuzes maken beperkt me’. Zomaar wat voorbeelden.
Ik geef (inmiddels) een andere betekenis aan het maken van keuzes. Een keuze geeft je leven richting. Het is een mogelijkheid om de boel in beweging te krijgen, beweging heb je nodig. Je kiest met het maken van een keuze bewust een richting. Daar wil ik naartoe. Deze visie heb ik en deze keuze helpt me daarbij. Of: dit voelt voor mij het beste op dit moment, dit past bij wie ik ben en wat ik wil dus dit kies ik. Met het maken van een keuze geef je ook een seintje aan het universum: creëer hier meer van. Dit is waar ik heen wil, wat ik belangrijk vind.
Veel mensen zijn vooral bang om een verkeerde keuze te maken, en ook daar weet ik alles van. Omdat ik aan het einde van mijn burn-out bang was om een verkeerde keuze te maken, en ook knopen doorhakken zo zwaar zag en maakte, stelde ik het veel te lang uit. Net zolang tot ik al een hele tijd stilstond, en ik zelf oncomfortabel werd van die stilstand. Op dat moment besloot ik: het maakt niet uit welke keuze ik maak, ik moet nu iets doen. In beweging komen. Dus ik koos voor een studie. Wat je in je achterhoofd moet houden is dat een keuze eigenlijk nooit definitief is. Je kunt terugkomen op keuzes, je kunt op je pad een zijweg nemen of een totaal andere richting inslaan. En ook wanneer je een volgens jou verkeerde keuze hebt gemaakt kun je alsnog via een omweg dat gaan doen wat je dan wel wilt, of terechtkomen waar je dan wel hoort. Die studie was voor mij pas het begin. Ik heb daarna nog een hele hoop keuzes gemaakt, goede en minder goede, voordat ik aanbelandde waar ik ‘hoorde’. Voordat ik het leven leidde dat ik wilde leiden. Dus ook die niet zo slimme keuze draagt bij aan je pad. Ook die domme keuze. Ook die keuze die niet bij je paste. Keuzes zetten je in beweging. Ze leren je wat je wel en niet wilt. Waar je heen wilt en waar niet. Wat bij je past en wat niet. Dus óók die keuzes die niet goed uitpakten dragen bij aan het grotere geheel.
Toen ik eenmaal inzag wat het maken van keuzes voor positieve uitwerking had op mijn leven was ik in staat om het allemaal veel lichter te gaan zien. Als gevolg daarvan zegde ik mijn huis op, simpelweg omdat ik voelde dat ik dat moest doen, ik veranderde van baan, een tijd later besloot ik te stoppen met mijn freelance werk, ik boekte een enkeltje naar de andere kant van de wereld. Niet alles pakte altijd goed uit, zeker niet. Maar ik koos wél. Ik gaf wel richting aan. En het bracht me altijd iets. Een levensles, ervaring, zelfkennis.
En soms moet je kiezen tussen twee dingen die allebei aan je trekken. Of word je een kans aangeboden waar je moeilijk nee tegen kunt zeggen maar komt het misschien niet heel goed uit. Weet dit: nieuwe kansen kun je altijd creëren. Het is nooit te laat om voor een bepaalde droom te gaan. Maar je kunt niet alles tegelijk. Veel mensen maken de fout om dan van alles een beetje te kiezen. Ook dat werkt meestal niet. Het is belangrijk dat als je kiest, je er ook honderd procent voor gaat. Laat dan de gedachte ‘wat als’ gaan, want het heeft geen zin. Leg jezelf toe op datgene waarvoor je hebt gekozen, en beslis dan na een tijdje of het de juiste keuze was of dat je bij wilt sturen. Want dat mag en dat kan!
Liefs x
Foto: Puur by Dyana fotografie
+ show Comments
- Hide Comments
add a comment