fbpx

Blogs

Inzichten uit het boek ‘Liefde geven, liefde ontvangen’

De blog van Lief voor je Leif is een plek waar je uren kunt lezen over zelfliefde en het innerlijk kind werk, maar ook over groei in het algemeen. Waar je geïnspireerd en aangemoedigd wordt, herkenning kunt lezen, tips en tools kunt opdoen, en waar ik je enthousiast hoop te maken voor zelfontwikkeling! Veel leesplezier!

hi!welkom!

Categorieën

zoeken

EEN NIEUWE LEEFSTIJL ONTWIKKELEN

Ik wil bloeien!

Met deze heerlijk inspirerende cursus die helemaal in het teken staat van een gezonde, bewuste én gelukkige leefstijl heb je alle tools in handen om nieuwe routines en gewoonten te gaan ontwikkelen zodat je die gezonde, fitte, energieke, zelfverzekerde, ontspannen en succesvolle versie van jezelf kunt zijn!

nieuw!

Het is mijn nieuwe liefdesbijbel: het boek Liefde geven, liefde ontvangen van John Welwood*, klinisch psycholoog, psychotherapeut, leraar en schrijver met een achtergrond in het boeddhisme en de Oosterse denkwijzen. Ik vond het een waar feest van herkenning om ‘Liefde geven, liefde ontvangen’ te lezen, en pak het boek er ook nog regelmatig bij om dingen weer even goed bij me binnen te laten komen. Ik deel in deze blog een aantal bijzondere inzichten die mij het meeste binnen kwamen en die ik redelijk beknopt kon citeren.

Je concentreren op de manier waarop er van je gehouden werd, in plaats van op de manier waarop dat niet gebeurde

In het boek worden voorbeelden van mensen die in de praktijk van John kwamen aangehaald. Sarah in dit geval, concentreerde zich haar leven lang op het ontvangen van volmaakte liefde. Ondertussen gaf ze de mannen (mensen) in haar leven de schuld dat ze niet aan haar verwachtingen voldeden. Door haar therapie kon ze inzien dat alle mannen in haar leven de beste bedoelingen hadden, op hun eigen manier van haar gehouden hadden, maar dat ze in de kern allemaal gewond waren, en daardoor niet ‘onvoorwaardelijk’ van haar konden houden. – Dus naast het feit dat volmaakte liefde in jezelf zit, en de ander je dat niet kan geven (daar kwam Sarah ook gaandeweg achter), is het óók enorm belangrijk om een ander zijn verwonding te kunnen zien en erkennen, en te zien dat iemand wel degelijk zijn best heeft gedaan. Voor mij persoonlijk een mooi inzicht dat een keuze hebt op welke manier je iets wilt bekijken. Richt je je op het negatieve, op wat er niet was, of verruim je je blik?

Ja zeggen tegen het wezen dat je bent

Ieder mens die op deze wereld geboren wordt vertegenwoordigt iets nieuws, iets dat nog nooit bestaan heeft, iets origineels en unieks. Er is nog nooit iemand zoals jij op deze wereld geweest, anders zou je er niet zijn. Ieder mens afzonderlijk wordt geroepen om zijn bijzonderheid op deze wereld te vervullen. De schoonheid in deze gave kan alleen maar gaan stralen wanneer we echt waarderen wat door ons heen wil komen, zonder dat we proberen in onze geest aan een vooropgezette standaard tegemoet te komen. Het heeft daarom totaal geen zin jezelf met anderen te vergelijken, of proberen te zijn zoals een ander. Zeg JA tegen het wezen dat je bent en tegen wat je deze wereld te geven hebt. 

Jezelf toestaan je ervaring te hebben is toegang tot zelfaanvaarding en zelfliefde

Wanneer je veroordeelt wat je ervaart (voelt; bijvoorbeeld ‘ik voel me angstig’ en je vindt dat je dat niet zou mogen voelen) sta je jezelf niet toe te zijn zoals je bent. Het verergert je zelfafwijzing. Als je jezelf toestaat te voelen wat je voelt, en je bereid bent om je gevoelens aan te gaan en ze ruimte te geven, dan roept dat een kracht in jezelf op. De kracht van je wezenlijke natuur ligt namelijk verborgen onder al je turbulente gevoelens. Als je worstelt met die gevoelens ben je totaal niet verbonden met jezelf. Het weerhoudt je ervan om toegang te krijgen tot de kracht, warmte en openheid van je hart. Ja zeggen tegen je gevoelens betekent JA zeggen tegen wie je bent. Dat is alleen al een verregaande daad van liefde voor jezelf.

Vriendschap sluiten met wrok en je ouders zien als gewonde mensen

Om onze wrok te laten varen is het van belang om met deze gevoelens vriendschap te sluiten. Deze innerlijke vriendelijkheid maakt dat we nog een stap zetten om wrok te laten varen: begrip opbrengen voor de omstandigheden in onze kindertijd, waarin onze liefdeswond oorspronkelijk gevormd werd. Waarom hielden je ouders niet van je? Waarom was hun liefde voorwaardelijk of inconsequent? Waarom kreeg je het gevoel dat je er niet mocht zijn? Of kreeg je het gevoel niet goed genoeg te zijn? Als je je ouders niet vanuit het perspectief van een gekrenkt kind maar vanuit het perspectief van een begrijpende volwassene beschouwt, dan zie je dat die mensen net zo beschadigd en verwond zijn als jij. Zij hebben ook hun verleden, hun erfenis, zij hadden ook verplichtingen en lasten te dragen en leden aan dezelfde ziekte waaraan iedereen lijdt: ze stonden hulpeloos tegenover hun eigen conditionering. Het inzicht dat het krenkende of verwaarlozende gedrag van je ouders voortkwam uit hun eigen, innerlijke verwonding en gebrek aan eigenliefde, betekent een stap om jezelf te bevrijden van je wrok.

Het gebrek aan liefde is niet jouw fout

Het gebrek aan liefde waar jij in je leven mee te maken hebt is absoluut niet jouw fout. Zolang je het je persoonlijk aantrekt dat anderen je slecht behandelen (wie dan ook), bevrijd je jezelf niet van liefdeloosheid maar houd je jezelf gevangen in de geest van een gekrenkt kind. Wanneer mensen je op een nonchalante of krenkende manier behandelen zou je  kunnen gaan oefenen om hun onvriendelijkheid te zien als een symptoom van hún innerlijke spanning en pijn, die voortkomt uit hún eigen innerlijke gebrek aan verbinding.

Foto’s: Unsplash 

*Dit is een affiliate linkje. Wanneer jij een boek besteld via deze linkjes, krijg ik daar een kleine bijdrage voor (kost jou niks extra’s). Dit is één van de manieren waarop ik deze gratis content kan blijven bieden. Ik wil je daarnaast meegeven dat binnenlopen bij een plaatselijke boekhandel van tijd tot tijd óók heel leuk kan zijn trouwens:)

Het is mijn nieuwe liefdesbijbel: het boek Liefde geven, liefde ontvangen van John Welwood*, klinisch psycholoog, psychotherapeut, leraar en schrijver met een achtergrond in het boeddhisme en de Oosterse denkwijzen. Ik vond het een waar feest van herkenning om ‘Liefde geven, liefde ontvangen’ te lezen, en pak het boek er ook nog regelmatig bij om dingen weer even goed bij me binnen te laten komen. Ik deel in deze blog een aantal bijzondere inzichten die mij het meeste binnen kwamen en die ik redelijk beknopt kon citeren.

Je concentreren op de manier waarop er van je gehouden werd, in plaats van op de manier waarop dat niet gebeurde

In het boek worden voorbeelden van mensen die in de praktijk van John kwamen aangehaald. Sarah in dit geval, concentreerde zich haar leven lang op het ontvangen van volmaakte liefde. Ondertussen gaf ze de mannen (mensen) in haar leven de schuld dat ze niet aan haar verwachtingen voldeden. Door haar therapie kon ze inzien dat alle mannen in haar leven de beste bedoelingen hadden, op hun eigen manier van haar gehouden hadden, maar dat ze in de kern allemaal gewond waren, en daardoor niet ‘onvoorwaardelijk’ van haar konden houden. – Dus naast het feit dat volmaakte liefde in jezelf zit, en de ander je dat niet kan geven (daar kwam Sarah ook gaandeweg achter), is het óók enorm belangrijk om een ander zijn verwonding te kunnen zien en erkennen, en te zien dat iemand wel degelijk zijn best heeft gedaan. Voor mij persoonlijk een mooi inzicht dat een keuze hebt op welke manier je iets wilt bekijken. Richt je je op het negatieve, op wat er niet was, of verruim je je blik?

Ja zeggen tegen het wezen dat je bent

Ieder mens die op deze wereld geboren wordt vertegenwoordigt iets nieuws, iets dat nog nooit bestaan heeft, iets origineels en unieks. Er is nog nooit iemand zoals jij op deze wereld geweest, anders zou je er niet zijn. Ieder mens afzonderlijk wordt geroepen om zijn bijzonderheid op deze wereld te vervullen. De schoonheid in deze gave kan alleen maar gaan stralen wanneer we echt waarderen wat door ons heen wil komen, zonder dat we proberen in onze geest aan een vooropgezette standaard tegemoet te komen. Het heeft daarom totaal geen zin jezelf met anderen te vergelijken, of proberen te zijn zoals een ander. Zeg JA tegen het wezen dat je bent en tegen wat je deze wereld te geven hebt. 

Jezelf toestaan je ervaring te hebben is toegang tot zelfaanvaarding en zelfliefde

Wanneer je veroordeelt wat je ervaart (voelt; bijvoorbeeld ‘ik voel me angstig’ en je vindt dat je dat niet zou mogen voelen) sta je jezelf niet toe te zijn zoals je bent. Het verergert je zelfafwijzing. Als je jezelf toestaat te voelen wat je voelt, en je bereid bent om je gevoelens aan te gaan en ze ruimte te geven, dan roept dat een kracht in jezelf op. De kracht van je wezenlijke natuur ligt namelijk verborgen onder al je turbulente gevoelens. Als je worstelt met die gevoelens ben je totaal niet verbonden met jezelf. Het weerhoudt je ervan om toegang te krijgen tot de kracht, warmte en openheid van je hart. Ja zeggen tegen je gevoelens betekent JA zeggen tegen wie je bent. Dat is alleen al een verregaande daad van liefde voor jezelf.

Vriendschap sluiten met wrok en je ouders zien als gewonde mensen

Om onze wrok te laten varen is het van belang om met deze gevoelens vriendschap te sluiten. Deze innerlijke vriendelijkheid maakt dat we nog een stap zetten om wrok te laten varen: begrip opbrengen voor de omstandigheden in onze kindertijd, waarin onze liefdeswond oorspronkelijk gevormd werd. Waarom hielden je ouders niet van je? Waarom was hun liefde voorwaardelijk of inconsequent? Waarom kreeg je het gevoel dat je er niet mocht zijn? Of kreeg je het gevoel niet goed genoeg te zijn? Als je je ouders niet vanuit het perspectief van een gekrenkt kind maar vanuit het perspectief van een begrijpende volwassene beschouwt, dan zie je dat die mensen net zo beschadigd en verwond zijn als jij. Zij hebben ook hun verleden, hun erfenis, zij hadden ook verplichtingen en lasten te dragen en leden aan dezelfde ziekte waaraan iedereen lijdt: ze stonden hulpeloos tegenover hun eigen conditionering. Het inzicht dat het krenkende of verwaarlozende gedrag van je ouders voortkwam uit hun eigen, innerlijke verwonding en gebrek aan eigenliefde, betekent een stap om jezelf te bevrijden van je wrok.

Het gebrek aan liefde is niet jouw fout

Het gebrek aan liefde waar jij in je leven mee te maken hebt is absoluut niet jouw fout. Zolang je het je persoonlijk aantrekt dat anderen je slecht behandelen (wie dan ook), bevrijd je jezelf niet van liefdeloosheid maar houd je jezelf gevangen in de geest van een gekrenkt kind. Wanneer mensen je op een nonchalante of krenkende manier behandelen zou je  kunnen gaan oefenen om hun onvriendelijkheid te zien als een symptoom van hún innerlijke spanning en pijn, die voortkomt uit hún eigen innerlijke gebrek aan verbinding.

Foto’s: Unsplash 

*Dit is een affiliate linkje. Wanneer jij een boek besteld via deze linkjes, krijg ik daar een kleine bijdrage voor (kost jou niks extra’s). Dit is één van de manieren waarop ik deze gratis content kan blijven bieden. Ik wil je daarnaast meegeven dat binnenlopen bij een plaatselijke boekhandel van tijd tot tijd óók heel leuk kan zijn trouwens:)

+ show Comments

- Hide Comments

add a comment

De blog van Lief voor je Leif is een plek waar je uren kunt lezen over zelfliefde en het innerlijk kind werk, maar ook over groei in het algemeen. Waar je geïnspireerd en aangemoedigd wordt, herkenning kunt lezen, tips en tools kunt opdoen, en waar ik je enthousiast hoop te maken voor zelfontwikkeling! Veel leesplezier!

hi!welkom!

Categorieën

zoeken

EEN NIEUWE LEEFSTIJL ONTWIKKELEN

Ik wil bloeien!

Met deze heerlijk inspirerende cursus die helemaal in het teken staat van een gezonde, bewuste én gelukkige leefstijl heb je alle tools in handen om nieuwe routines en gewoonten te gaan ontwikkelen zodat je die gezonde, fitte, energieke, zelfverzekerde, ontspannen en succesvolle versie van jezelf kunt zijn!

nieuw!

Ochtendmens, sportgek, lacht graag, houdt van mensen, zichzelf uitdagen, koffie en echte gesprekken.

Willemijn.
Coach. Schrijfster. Levensgenieter.

8 jaar geleden schreef ik mijn eerste blog voor Lief voor je Leif. Toen nog als hobby, ik wilde graag iets van mezelf delen met de wereld. Inmiddels staan er +400 blogs online en draait deze plek allang niet meer om mij maar veelal om jou. Het is een platform geworden waar je uren kunt lezen en altijd weer met een goed (of beter) gevoel vandaan gaat. Waar je inspiratie maar ook tips en tools kunt opdoen, herkenning kunt lezen, waar je je gezien en gehoord voelt en aangemoedigd wordt in welk proces je dan ook zit. Nog steeds kan ik intens blij worden van het schrijven van een blog vanuit pure inspiratie. Dit zal ik dan ook zeker blijven doen!

Meer over mij!