Malouke den Hertog besloot samen met haar gezin voor een jaar naar het buitenland te gaan. Niet blijven dromen, maar het gewoon doen. In deze blog vertelt ze hoe ze tot dat besluit is gekomen.

Malouke: ”Het was weer zo’n ochtend. Te vroeg wakker en je gaat niet meer slapen omdat je weet dat je mini binnenkort uit haar kamer schreeuwt; “Mama ik ben wakker!” Nog even snel mijn telefoon checken voordat de dag weer begint. Tijdens het checken van Facebook zag ik DE oproep die ons leven ietwat zou gaan veranderen. De precieze tekst weet ik niet meer, maar het was een vacature voor op Bonaire. Daar kwamen al snel weer de eerste gedachten : Hoe gaaf zou dat zijn weer een tijdje in het buitenland wonen? Nog voor dat ik er echt over na kon denken hoorde ik de bekende woorden uit de andere slaapkamer komen. Tijd om op te staan. Later die dag bleven de vragen maar door mijn hoofd spoken: Zou het kunnen? Zomaar Nederland verlaten? Wat voor impact zou dat kunnen hebben op onze dochter, familie en vrienden? En op onszelf? En zouden we dan echt ons fijne huisje moeten opzeggen? Maar anderzijds de gedachten: hele dagen buiten leven, meer tijd hebben voor elkaar en onze dochter, en natuurlijk zon, zee en strand.

We besloten de sprong te wagen. Je hebt tenslotte maar één leven om van te genieten. Een email later zou ons hele leven veranderen. Het avontuur zou gaan beginnen. “WAUW!” was mijn eerste gedachte, maar tegelijkertijd bedacht ik mij ook dat we hier alles gaan opzeggen en dus echt in Bonaire gaan wonen. Wil ik dat wel? En kan ik dat wel? Hoe zou dat er dan uitzien voor ons? Het scheelt dat we allebei niet heel gelukkig waren op ons huidige werk dus dat was het probleem niet, maar ja wat moesten we met ons huis en onze spullen? Willen we echt alle vastigheid opzeggen voor een avontuur? Daar hoefden we uiteindelijk toch niet lang over na te denken en konden we er allebei volmondig “Ja” op antwoorden. We hebben de families ingelicht, het huis opgezegd en ons ticket geboekt.

Bonaire
Nu 7 maanden later wonen we heerlijk op Bonaire en genieten met volle teugen van ons avontuur, het buitenleven, de rust, de natuur, het strand en de zee en de mensen hier om ons heen. Wat is het grootste verschil tussen het leven in Nederland en nu op Bonaire? Het grootste verschil tussen Bonaire en Nederland, afgezien van het weer is wel echt de rust en de mentaliteit hier, alles gaat hier op het gemak, komt het vandaag niet dan komt het morgen wel of overmorgen. Vanwege het klimaat leef je veel meer buiten, maar je bent hier meer op jezelf en op je gezin aangewezen, in Nederland heb je een heel vangnet van familie en vrienden om je heen. Hier is dat vangnet veel kleiner. Dat was in het begin wel wennen, maar inmiddels hebben we ons plekje gevonden.

Of ik spijt heb van onze keuze? Nee absoluut niet! Het heeft ons zoveel gegeven. Veel meer tijd voor elkaar en met onze dochter. Genietend van het mooie weer. De vrijheid die je hier voelt. Als je nu vroeg wakker bent stap je in de jeep en rij je naar het strand, onderweg kom je een paar ezels en leguanen tegen, om vervolgens een duik in de zee te nemen en zandkastelen bouwen. Het buitenleven en de vrijheid met zijn drieën, de glimlach van mijn dochter als ze het water inspringt, met zijn alle kijken naar de zonsondergang, een rondje rijden over het eiland met de radio hard aan en met z’n alle meezingen, dansen op het strand, of een heerlijke ijskoffie drinken. Geluk zit in kleine dingen.

Mijn advies; als je de mogelijkheid hebt om naar het buitenland te gaan: Zeker doen! Van elk avontuur wordt je zoveel rijker. De dingen die ik de afgelopen tijd over mezelf geleerd heb? Ik kan steeds meer dingen loslaten, ik hoef niet meer precies te weten wat we over een uur, een dag of over een week gaan doen, we zien wel wat de dag ons gaat brengen. Ik heb geleerd dat dingen tijd nodig hebben en dat het niet erg is dat niet alles perfect hoeft te zijn en het ook niet altijd kan. Je zult uit je comfortzone moeten stappen om nieuwe dingen te kunnen bereiken, en hoe moeilijk dat soms ook lijkt..Meestal komt daar iets heel moois uit voort.”

Malouke den Hertog besloot samen met haar gezin voor een jaar naar het buitenland te gaan. Niet blijven dromen, maar het gewoon doen. In deze blog vertelt ze hoe ze tot dat besluit is gekomen.

Malouke: ”Het was weer zo’n ochtend. Te vroeg wakker en je gaat niet meer slapen omdat je weet dat je mini binnenkort uit haar kamer schreeuwt; “Mama ik ben wakker!” Nog even snel mijn telefoon checken voordat de dag weer begint. Tijdens het checken van Facebook zag ik DE oproep die ons leven ietwat zou gaan veranderen. De precieze tekst weet ik niet meer, maar het was een vacature voor op Bonaire. Daar kwamen al snel weer de eerste gedachten : Hoe gaaf zou dat zijn weer een tijdje in het buitenland wonen? Nog voor dat ik er echt over na kon denken hoorde ik de bekende woorden uit de andere slaapkamer komen. Tijd om op te staan. Later die dag bleven de vragen maar door mijn hoofd spoken: Zou het kunnen? Zomaar Nederland verlaten? Wat voor impact zou dat kunnen hebben op onze dochter, familie en vrienden? En op onszelf? En zouden we dan echt ons fijne huisje moeten opzeggen? Maar anderzijds de gedachten: hele dagen buiten leven, meer tijd hebben voor elkaar en onze dochter, en natuurlijk zon, zee en strand.

We besloten de sprong te wagen. Je hebt tenslotte maar één leven om van te genieten. Een email later zou ons hele leven veranderen. Het avontuur zou gaan beginnen. “WAUW!” was mijn eerste gedachte, maar tegelijkertijd bedacht ik mij ook dat we hier alles gaan opzeggen en dus echt in Bonaire gaan wonen. Wil ik dat wel? En kan ik dat wel? Hoe zou dat er dan uitzien voor ons? Het scheelt dat we allebei niet heel gelukkig waren op ons huidige werk dus dat was het probleem niet, maar ja wat moesten we met ons huis en onze spullen? Willen we echt alle vastigheid opzeggen voor een avontuur? Daar hoefden we uiteindelijk toch niet lang over na te denken en konden we er allebei volmondig “Ja” op antwoorden. We hebben de families ingelicht, het huis opgezegd en ons ticket geboekt.

Bonaire
Nu 7 maanden later wonen we heerlijk op Bonaire en genieten met volle teugen van ons avontuur, het buitenleven, de rust, de natuur, het strand en de zee en de mensen hier om ons heen. Wat is het grootste verschil tussen het leven in Nederland en nu op Bonaire? Het grootste verschil tussen Bonaire en Nederland, afgezien van het weer is wel echt de rust en de mentaliteit hier, alles gaat hier op het gemak, komt het vandaag niet dan komt het morgen wel of overmorgen. Vanwege het klimaat leef je veel meer buiten, maar je bent hier meer op jezelf en op je gezin aangewezen, in Nederland heb je een heel vangnet van familie en vrienden om je heen. Hier is dat vangnet veel kleiner. Dat was in het begin wel wennen, maar inmiddels hebben we ons plekje gevonden.

Of ik spijt heb van onze keuze? Nee absoluut niet! Het heeft ons zoveel gegeven. Veel meer tijd voor elkaar en met onze dochter. Genietend van het mooie weer. De vrijheid die je hier voelt. Als je nu vroeg wakker bent stap je in de jeep en rij je naar het strand, onderweg kom je een paar ezels en leguanen tegen, om vervolgens een duik in de zee te nemen en zandkastelen bouwen. Het buitenleven en de vrijheid met zijn drieën, de glimlach van mijn dochter als ze het water inspringt, met zijn alle kijken naar de zonsondergang, een rondje rijden over het eiland met de radio hard aan en met z’n alle meezingen, dansen op het strand, of een heerlijke ijskoffie drinken. Geluk zit in kleine dingen.

Mijn advies; als je de mogelijkheid hebt om naar het buitenland te gaan: Zeker doen! Van elk avontuur wordt je zoveel rijker. De dingen die ik de afgelopen tijd over mezelf geleerd heb? Ik kan steeds meer dingen loslaten, ik hoef niet meer precies te weten wat we over een uur, een dag of over een week gaan doen, we zien wel wat de dag ons gaat brengen. Ik heb geleerd dat dingen tijd nodig hebben en dat het niet erg is dat niet alles perfect hoeft te zijn en het ook niet altijd kan. Je zult uit je comfortzone moeten stappen om nieuwe dingen te kunnen bereiken, en hoe moeilijk dat soms ook lijkt..Meestal komt daar iets heel moois uit voort.”