365 dagen succesvol

Mijn aandacht trekt de laatste tijd angstvallig toe naar de ‘zelfhulpboekenhoek’ bij mijn favoriete boekhandel. Want wat extra levensinzicht kan geen kwaad toch? 365 dagen succesvol dus. Ik had er van vrienden al regelmatig wat over gehoord en ik wilde nou weleens zelf ontdekken wat er zo bijzonder aan was. Bij het woord succesvol kruipt er namelijk een rilling over m’n lijf. Ik vind dat er een naar smaakje aan zit: net of je alleen gelukkig bent met een succesvol leven. En, wat is succesvol dan precies? Gelukkig leggen de heren David de Kock en Arjan Vergeer het helder uit. Succesvol slaat absoluut niet alleen op een carrière, maar juist óok op een gelukkig leven. Volgens het boek ben je succesvol als je doet wat je het liefste doet, met de mensen waar je het liefste tijd mee doorbrengt. Het heeft een overlapping met geluk, maar het verschil daartussen is dat geluk een voorwaarde voor succes is. Als jij niet gelukkig bent wordt je ook niet zomaar succesvol.

Omdat ik sowieso vind dat je het boek moet gaan lezen als je meer uit het leven wilt halen dan je nu doet ga ik het niet voor je binnenstebuiten keren, maar deel ik wel de voor mij belangrijkste inzichten uit het boek.

• De grootste voorspeller van succes is de mate van het verlangen ernaar. Heb je (nog) niet de moed om stappen te nemen naar een succesvol leven, dan zou je dus kunnen concluderen dat je het nog niet graag genoeg wilt.
• Het hebben van een goed leven is het grootste gevaar voor het hebben van een geweldig leven. Is je leven ‘goed’ volgens maatstaven van de maatschappij en van anderen, dan zou het kunnen zijn dat je minder snel het risico neemt op weg naar een geweldig leven. Je hebt niet alle noodzaak en mag eigenlijk niet klagen, toch?
• Alles blijft hetzelfde, totdat de pijn van je stilstand in het leven groter wordt dan de pijn van de verandering.
• Angst helpt je ergens vandaan, liefde ergens naartoe. Waar ga jij heen?
• Om echt te bereiken wat je wil bereiken praat je niet over je dromen maar over je missie. Dromen zijn veel te vrijblijvend.

Alhoewel heel veel dingen inmiddels al niet meer op mij van toepassing zijn in het boek, zie ik het wel als een inspiratie. Het is een tastbare handleiding die je op kruispunt momentjes verder kan helpen. Die je bezwaren en je angsten doorziet en je een schop onder je kont geeft. Die je stimuleert en tips geeft die ertoe doen.

Het grootste kippenvel moment kreeg ik bij de tekst van Jip, een jongen die op 24-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van botkanker en aan wie het boek is opgedragen. Hij zei: ”Iedereen gaat dood, maar niet iedereen leeft echt.” Jip wist niet hoelang hij nog had, en besloot het maximale uit zijn leven te halen. En dat geldt eigenlijk voor iedereen. Dat later is misschien wel helemaal geen later. Met dat besef heb je twee opties in je leven: of je accepteert de omstandigheden zoals ze zijn, óf je neemt de verantwoordelijkheid om te veranderen. En zo is het precies.