Anne Nederhoed kwam ik tegen op een avond waar we allebei ons ‘ding’ moesten presenteren. Voor haar is dat zingen, voor mij is dat schrijven. Ik kende haar niet, ondanks dat ze uit Breda komt. Anne is een enorm getalenteerde singer-songwriter en doet op Lief voor je Leif haar verhaal.

Anne: ”24 november 2014, de dag die mijn leven toch wel flink veranderd heeft. Hiervoor was muziek een hobby, niet meer dan tijdverdrijf. Tuurlijk, ik had opgetreden op mijn middelbare school. En ja, mensen wisten al wel dat ik een beetje zong. Maar dit was zo anders. Mijn eerste optreden als singer-songwriter, meteen een set van 20 minuten in een groot café in Breda. Ik zong 8 nummers, maar eigenlijk wist ik al na de eerste noot die ik speelde: dit moet ik blijven doen.

Ik was zo’n puber die zich niet tegen anderen ging afzetten maar tegen zichzelf. Niks wat ik deed was goed, ik was stom en vooral heel lelijk. The usual, je kent het wel. Ik had de redenering voor mezelf gemaakt dat ik niet onzeker kon zijn omdat ik zó zeker was van het feit dat ik lelijk en dik was. Onzekerheid betekent twijfel. Ik twijfelde niet, ik wist. Dit was ook de periode dat ik begon te schrijven. Vergeleken met toen zijn mijn teksten nu bijna vrolijke zomerhitjes. Het enige wat uit mijn vingers kwam waren gedichtjes en lappen tekst over hoe ongelofelijk vervelend mijn hele leven wel niet was. Langzaamaan kwamen er echter steeds positievere teksten. Teksten gingen van hopeloos naar voorzichtig hoopvol en zelfs naar vrolijk. Maar dat zware, dat blijft altijd. Ik ben een echte piekeraar en analyseer dingen altijd tot in de puntjes. Ik denk dat ik in mijn muziek al die zorgen kan stoppen. Het werkt bijna als een soort therapie eigenlijk.

En toen ineens was daar Home. Mijn aller eerste echte nummer. Een nummer wat nog steeds eigenlijk mijn hele repertoire omschrijft. Het begint positief, omschrijft alledaagse dingen die je doet als je thuis bent. En dan ineens valt er in het refrein iemand weg en is het thuis zijn helemaal niet meer alledaags. Ik denk dat dit de kern pakt van mij als artiest. Ik wil je herkenbare dingen laten voelen maar je ook meenemen in mijn wereld vol angst(jes) en emoties. Het is zwaar en luchtig tegelijk, achtergrondmuziek die je niet moet horen maar naar moet luisteren.
(https://www.youtube.com/watch?v=aHcJa3sciEw Home)

Muziek heeft mij geholpen om mijn zelfbeeld te veranderen. Doordat mijn focus verschoof van mijn uiterlijk naar mijn talent kreeg ik veel meer zelfvertrouwen. Nog steeds ben ik niet helemaal tevreden met mijn lichaam, maar dat is niet meer van belang. Het is veel belangrijker dat ik goede nummers schrijf dan welk getal er op de weegschaal staat. Ik weet ook niet zo goed waar die onzekerheid vandaan komt, eigenlijk. Maar het podium is een plek waar ik me lekker voel en alles even achter me kan laten!

Muziek maken maakt me blij omdat het me een manier geeft om over gevoelens te praten en tegelijkertijd een publiek te vermaken. Ik vind de sfeer die er ontstaat bij optredens zo bijzonder. Als het lukt om zelfs de meest rumoerige zaal stil te krijgen dan voelt dat echt geweldig. Even is het publiek dan echt van jou en luisteren ze naar wat je te zeggen hebt. Onwijs gaaf!

En nu, mei 2016, schrijf ik dit. En heb ik eigenlijk maar één ding te zeggen: ik ben zo intens trots op mezelf. Het is bizar om te bedenken dat ik dit tot een paar jaar geleden nooit had durven denken laat staan hard op zeggen. Maar ik ben het echt. Trots. En nee, ik ben geen wereldster en zeker geen BN’er. Dat is nooit het doel geweest. Dat ik nu durf op te treden en mezelf durf bloot te geven op een podium, dat is het mooiste wat ik ooit heb kunnen bereiken.

Toekomst 
Aan de ene kant zie ik wel waar het leven me brengt, aan de andere kant werk ik er nu al heel hard voor. Ik ben non stop bezig met mijn muziek promoten, nieuwe projecten bedenken en uitvoeren. Ik heb recent nog een succesvolle crowdfunding afgerond waardoor ik nu een site kan bouwen, fotoshoots kan doen en video’s kan maken van al mijn nummer. Alles om ervoor te zorgen dat de kans op succes een klein beetje groter wordt.
Ik hoop te kunnen leven van mijn muziek. Ik hoef niet rijk of beroemd te worden. Een wereldtournee door kleine zaaltjes lijkt me echt geweldig! Gewoon in een busje springen en overal heen gaan waar ze me maar willen hebben.”

Je kunt Anne volgen op facebook: www.facebook.com/annemnederhoed

Anne Nederhoed kwam ik tegen op een avond waar we allebei ons ‘ding’ moesten presenteren. Voor haar is dat zingen, voor mij is dat schrijven. Ik kende haar niet, ondanks dat ze uit Breda komt. Anne is een enorm getalenteerde singer-songwriter en doet op Lief voor je Leif haar verhaal.

Anne: ”24 november 2014, de dag die mijn leven toch wel flink veranderd heeft. Hiervoor was muziek een hobby, niet meer dan tijdverdrijf. Tuurlijk, ik had opgetreden op mijn middelbare school. En ja, mensen wisten al wel dat ik een beetje zong. Maar dit was zo anders. Mijn eerste optreden als singer-songwriter, meteen een set van 20 minuten in een groot café in Breda. Ik zong 8 nummers, maar eigenlijk wist ik al na de eerste noot die ik speelde: dit moet ik blijven doen.

Ik was zo’n puber die zich niet tegen anderen ging afzetten maar tegen zichzelf. Niks wat ik deed was goed, ik was stom en vooral heel lelijk. The usual, je kent het wel. Ik had de redenering voor mezelf gemaakt dat ik niet onzeker kon zijn omdat ik zó zeker was van het feit dat ik lelijk en dik was. Onzekerheid betekent twijfel. Ik twijfelde niet, ik wist. Dit was ook de periode dat ik begon te schrijven. Vergeleken met toen zijn mijn teksten nu bijna vrolijke zomerhitjes. Het enige wat uit mijn vingers kwam waren gedichtjes en lappen tekst over hoe ongelofelijk vervelend mijn hele leven wel niet was. Langzaamaan kwamen er echter steeds positievere teksten. Teksten gingen van hopeloos naar voorzichtig hoopvol en zelfs naar vrolijk. Maar dat zware, dat blijft altijd. Ik ben een echte piekeraar en analyseer dingen altijd tot in de puntjes. Ik denk dat ik in mijn muziek al die zorgen kan stoppen. Het werkt bijna als een soort therapie eigenlijk.

En toen ineens was daar Home. Mijn aller eerste echte nummer. Een nummer wat nog steeds eigenlijk mijn hele repertoire omschrijft. Het begint positief, omschrijft alledaagse dingen die je doet als je thuis bent. En dan ineens valt er in het refrein iemand weg en is het thuis zijn helemaal niet meer alledaags. Ik denk dat dit de kern pakt van mij als artiest. Ik wil je herkenbare dingen laten voelen maar je ook meenemen in mijn wereld vol angst(jes) en emoties. Het is zwaar en luchtig tegelijk, achtergrondmuziek die je niet moet horen maar naar moet luisteren.
(https://www.youtube.com/watch?v=aHcJa3sciEw Home)

Muziek heeft mij geholpen om mijn zelfbeeld te veranderen. Doordat mijn focus verschoof van mijn uiterlijk naar mijn talent kreeg ik veel meer zelfvertrouwen. Nog steeds ben ik niet helemaal tevreden met mijn lichaam, maar dat is niet meer van belang. Het is veel belangrijker dat ik goede nummers schrijf dan welk getal er op de weegschaal staat. Ik weet ook niet zo goed waar die onzekerheid vandaan komt, eigenlijk. Maar het podium is een plek waar ik me lekker voel en alles even achter me kan laten!

Muziek maken maakt me blij omdat het me een manier geeft om over gevoelens te praten en tegelijkertijd een publiek te vermaken. Ik vind de sfeer die er ontstaat bij optredens zo bijzonder. Als het lukt om zelfs de meest rumoerige zaal stil te krijgen dan voelt dat echt geweldig. Even is het publiek dan echt van jou en luisteren ze naar wat je te zeggen hebt. Onwijs gaaf!

En nu, mei 2016, schrijf ik dit. En heb ik eigenlijk maar één ding te zeggen: ik ben zo intens trots op mezelf. Het is bizar om te bedenken dat ik dit tot een paar jaar geleden nooit had durven denken laat staan hard op zeggen. Maar ik ben het echt. Trots. En nee, ik ben geen wereldster en zeker geen BN’er. Dat is nooit het doel geweest. Dat ik nu durf op te treden en mezelf durf bloot te geven op een podium, dat is het mooiste wat ik ooit heb kunnen bereiken.

Toekomst 
Aan de ene kant zie ik wel waar het leven me brengt, aan de andere kant werk ik er nu al heel hard voor. Ik ben non stop bezig met mijn muziek promoten, nieuwe projecten bedenken en uitvoeren. Ik heb recent nog een succesvolle crowdfunding afgerond waardoor ik nu een site kan bouwen, fotoshoots kan doen en video’s kan maken van al mijn nummer. Alles om ervoor te zorgen dat de kans op succes een klein beetje groter wordt.
Ik hoop te kunnen leven van mijn muziek. Ik hoef niet rijk of beroemd te worden. Een wereldtournee door kleine zaaltjes lijkt me echt geweldig! Gewoon in een busje springen en overal heen gaan waar ze me maar willen hebben.”

Je kunt Anne volgen op facebook: www.facebook.com/annemnederhoed