fbpx

Blogs

Geen zelfliefde hebben: hoe komt dat?

De blog van Lief voor je Leif is een plek waar je uren kunt lezen over zelfliefde en het innerlijk kind werk, maar ook over groei in het algemeen. Waar je geïnspireerd en aangemoedigd wordt, herkenning kunt lezen, tips en tools kunt opdoen, en waar ik je enthousiast hoop te maken voor zelfontwikkeling! Veel leesplezier!

hi!welkom!

Categorieën

zoeken

EEN NIEUWE LEEFSTIJL ONTWIKKELEN

Ik wil bloeien!

Met deze heerlijk inspirerende cursus die helemaal in het teken staat van een gezonde, bewuste én gelukkige leefstijl heb je alle tools in handen om nieuwe routines en gewoonten te gaan ontwikkelen zodat je die gezonde, fitte, energieke, zelfverzekerde, ontspannen en succesvolle versie van jezelf kunt zijn!

nieuw!

Hoe komt het dat ik geen positief zelfbeeld heb, dat ik het moeilijk vind om mezelf te accepteren en te waarderen, mezelf te laten zien, goed voor mezelf te zorgen en mijn behoeften belangrijk te vinden? Iets wat veel mensen zichzelf afvragen. Ik ga je in deze blog precies vertellen waarom jij geen zelfliefde hebt. Lees je mee?

1. Je wordt niet geboren met een berg zelfliefde en eigenwaarde: zelfliefde moet je ontwikkelen

Als je als baby ter wereld komt ken je nog geen zelftwijfel, negatieve gedachten of belemmerende patronen. Maar je zelfbeeld is op dat moment nog wel breekbaar. Zelfliefde en eigenwaarde, dat moet je dus gaan ontwikkelen. Hier heb je (onder andere) je opvoeders bij nodig. Zij moeten jouw waarde gaan weerspiegelen. Je regelmatig vertellen hoe bijzonder en uniek je bent. Je wijzen op je talenten en je aanmoedigen die talenten te ontplooien. Je keer op keer laten weten dat je altijd goed genoeg bent, wat er zich ook voordoet in je leven. Zij moeten je meegeven dat je zijn mag wie je bent, dat je van jezelf mag houden en jezelf belangrijk mag vinden. Je hebt hun oprechte liefde en aandacht nodig in die eerste jaren van je leven: je hebt het nodig om door hen gezien en gehoord te worden. Je opvoeders moeten jou daarnaast in hun gedrag het ‘goede’ voorbeeld geven en laten zien wat het is om zelfliefde te hebben. Hoe het eruit ziet om positief over jezelf te denken, goed voor jezelf te zorgen en jezelf te omarmen. Op die manier kunnen je opvoeders je helpen een gezond en positief zelfbeeld en een liefdevolle relatie met jezelf te ontwikkelen. De realiteit is dat veel opvoeders niet helemaal slagen in deze taak. Als je geen positief zelfbeeld hebt als ouder kun je je kind ook niet het goede voorbeeld geven. Als kind neem je deze patronen in denken en gedrag op een onbewust niveau vervolgens over. Daarnaast missen veel kinderen het om echt gezien en gehoord te worden door hun opvoeders. Dit kan een van de redenen zijn (vaak is het een optelsom van verschillende factoren, is er nooit één specifieke oorzaak) waarom die liefdevolle basis in jezelf niet heel stevig is.

2. Je betrekt als kind opgroeiend alle (negatieve) ervaringen op jezelf: dit worden overtuigingen

Als kind heb je de gewoonte om alle ervaringen die je hebt op een bepaalde manier aan jezelf uit te leggen en op een negatieve manier op jezelf te betrekken. Wanneer je ouders je gedrag afwezen trok jij misschien de conclusie: ik ben niet goed genoeg. Wanneer je opvoeders boos op je werden dacht jij: ze houden niet van me. Wanneer ze geen aandacht voor je hadden, te druk waren met werk of zichzelf, ontstond misschien wel de gedachte in je hoofd dat je niet belangrijk genoeg bent. Wanneer je op school een aantal keer een antwoord niet wist in de klas dacht je bij jezelf: ik ben dom. Je hebt thuis opgroeiend misschien moeilijke, stressvolle of vervelende periodes ervaren: ook deze leg je op een bepaalde manier aan jezelf uit. Zelfs het gedrag van je opvoeders en de mensen om je heen betrek je op jezelf. Mijn ouders maken ruzie: ik zal wel iets niet goed hebben gedaan of ik maak ze ongelukkig. Zo werkt dat in je hoofd. Waarom je dat doet? Omdat het veiliger voor je voelt om te denken dat er met jou iets mis is dan dat er iets aan je opvoeders ‘mankeert’, dat je niet van hen op aan kunt, ze niet het beste met je voorhebben. Ook sla je als kind alles op wat je om je heen hoort, in het bijzonder de (negatieve of pijnlijke) opmerkingen die mensen over jou/tegen jou maken. Door de jaren heen bouwen al deze pijnlijke ervaringen en momenten zich op. Hoe vaker er zich iets voordoet, hoe sneller negatieve overtuigingen worden gevormd. Een simpele gedachte in je kindertijd als ‘ik ben niet goed genoeg’ wordt steeds sterker en groeit dan vervolgens uit tot een diepgewortelde overtuiging (denk een gedachte vaak genoeg en het wordt een overtuiging). Overtuigingen die vervolgens zorgen voor een leeg, waardeloos en eenzaam gevoel in jezelf. Wanneer je denkt dat er iets mis met je is, dat je niet goed genoeg bent of een slecht mens, dan keer je je af van wie je werkelijk bent (je bent namelijk in de kern liefde). Vanaf dat moment moet je buiten jezelf op zoek naar manieren om je toch goed, geliefd, geaccepteerd en gewaardeerd te voelen (dit zijn je basisbehoeften!). Daar komen vervolgens allerlei patronen uit voort die het vaak alleen maar lastiger maken om van jezelf te houden.

3. Je groeit op met bepaalde denkbeelden, overtuigingen en waarden die je vervolgens overneemt

Het gedrag van je opvoeders en de overtuigingen en waarden die spelen binnen het gezin kunnen ook een aandeel hebben in je gebrek aan zelfliefde. Misschien ben je opgegroeid in een gezin waar je moeder de zorg rol op zich nam en heb je daardoor onbewust bepaalde conclusies getrokken die vervolgens overtuigingen zijn geworden. Je zag je moeder altijd voor anderen klaarstaan, voor iedereen zorgen, overal ja op zeggen, maar daarmee zichzelf en haar eigen behoeften compleet wegcijferen (en daar ook nog voor geprezen worden!). Misschien hoorde je je moeder regelmatig klagen over haar figuur of kritisch zijn op haar uiterlijk, of was ze altijd op dieet. Of was je vader een enorme perfectionist die nooit tevreden was met zichzelf of wat hij deed. Het kan zijn dat je thuis bepaalde waarden hebt meegekregen: dat het belangrijk is wat anderen/de wereld van je denken en vinden (probeer maar te zijn zoals iedereen), dat je in alles perfectie moet nastreven, dat je voor mensen klaar moet staan (ook als dat ten koste gaat van jezelf), dat nee zeggen egoïstisch is. Dit zijn allemaal voorbeelden die voor bepaalde overtuigingen of gedragspatronen hebben kunnen gezorgd en invloed hebben op de relatie met jezelf.

4. Onze maatschappij doet er alles aan om jou het gevoel te geven dat je niet goed genoeg bent

Wanneer je zelfbeeld al niet heel positief is en je moeite hebt om van jezelf te houden, dan zorgt de maatschappij waarin we leven er vervolgens wel voor dat je helemáál gaat denken dat er iets mis met je is en dat je niet mag zijn wie je bent. We krijgen door de media, reclames, bedrijven en social media continue de boodschap dat wie en hoe we zijn niet goed genoeg is. Dat we niet tevreden zouden mogen zijn met de huidige versie van onszelf. Er valt altijd wel iets te verbeteren. We moeten slanker worden, andere kleding dragen, ons lichaam verstoppen in shapewear, ons gezicht verbouwen, dikke lagen make-up op smeren. Voor elke zogenaamd imperfectie is wel een oplossing. De lat ligt hoog, en ergens is er de illusie dat wanneer we dan eenmaal perfect zijn, we eindelijk gelukkig zijn met onszelf. Terwijl dat allesbehalve zelfliefde is. Op social media zien we (helaas nog steeds) teveel perfectie voorbij komen waar we ons dan vervolgens onbewust aan gaan spiegelen en meten. Alles bij elkaar maakt de maatschappij waarin we leven het lastiger om jezelf te vieren en gewoon tevreden te zijn met wie je bent.

Mijn cursus groeien in zelfliefde.


Foto: Unsplash

Hoe komt het dat ik geen positief zelfbeeld heb, dat ik het moeilijk vind om mezelf te accepteren en te waarderen, mezelf te laten zien, goed voor mezelf te zorgen en mijn behoeften belangrijk te vinden? Iets wat veel mensen zichzelf afvragen. Ik ga je in deze blog precies vertellen waarom jij geen zelfliefde hebt. Lees je mee?

1. Je wordt niet geboren met een berg zelfliefde en eigenwaarde: zelfliefde moet je ontwikkelen

Als je als baby ter wereld komt ken je nog geen zelftwijfel, negatieve gedachten of belemmerende patronen. Maar je zelfbeeld is op dat moment nog wel breekbaar. Zelfliefde en eigenwaarde, dat moet je dus gaan ontwikkelen. Hier heb je (onder andere) je opvoeders bij nodig. Zij moeten jouw waarde gaan weerspiegelen. Je regelmatig vertellen hoe bijzonder en uniek je bent. Je wijzen op je talenten en je aanmoedigen die talenten te ontplooien. Je keer op keer laten weten dat je altijd goed genoeg bent, wat er zich ook voordoet in je leven. Zij moeten je meegeven dat je zijn mag wie je bent, dat je van jezelf mag houden en jezelf belangrijk mag vinden. Je hebt hun oprechte liefde en aandacht nodig in die eerste jaren van je leven: je hebt het nodig om door hen gezien en gehoord te worden. Je opvoeders moeten jou daarnaast in hun gedrag het ‘goede’ voorbeeld geven en laten zien wat het is om zelfliefde te hebben. Hoe het eruit ziet om positief over jezelf te denken, goed voor jezelf te zorgen en jezelf te omarmen. Op die manier kunnen je opvoeders je helpen een gezond en positief zelfbeeld en een liefdevolle relatie met jezelf te ontwikkelen. De realiteit is dat veel opvoeders niet helemaal slagen in deze taak. Als je geen positief zelfbeeld hebt als ouder kun je je kind ook niet het goede voorbeeld geven. Als kind neem je deze patronen in denken en gedrag op een onbewust niveau vervolgens over. Daarnaast missen veel kinderen het om echt gezien en gehoord te worden door hun opvoeders. Dit kan een van de redenen zijn (vaak is het een optelsom van verschillende factoren, is er nooit één specifieke oorzaak) waarom die liefdevolle basis in jezelf niet heel stevig is.

2. Je betrekt als kind opgroeiend alle (negatieve) ervaringen op jezelf: dit worden overtuigingen

Als kind heb je de gewoonte om alle ervaringen die je hebt op een bepaalde manier aan jezelf uit te leggen en op een negatieve manier op jezelf te betrekken. Wanneer je ouders je gedrag afwezen trok jij misschien de conclusie: ik ben niet goed genoeg. Wanneer je opvoeders boos op je werden dacht jij: ze houden niet van me. Wanneer ze geen aandacht voor je hadden, te druk waren met werk of zichzelf, ontstond misschien wel de gedachte in je hoofd dat je niet belangrijk genoeg bent. Wanneer je op school een aantal keer een antwoord niet wist in de klas dacht je bij jezelf: ik ben dom. Je hebt thuis opgroeiend misschien moeilijke, stressvolle of vervelende periodes ervaren: ook deze leg je op een bepaalde manier aan jezelf uit. Zelfs het gedrag van je opvoeders en de mensen om je heen betrek je op jezelf. Mijn ouders maken ruzie: ik zal wel iets niet goed hebben gedaan of ik maak ze ongelukkig. Zo werkt dat in je hoofd. Waarom je dat doet? Omdat het veiliger voor je voelt om te denken dat er met jou iets mis is dan dat er iets aan je opvoeders ‘mankeert’, dat je niet van hen op aan kunt, ze niet het beste met je voorhebben. Ook sla je als kind alles op wat je om je heen hoort, in het bijzonder de (negatieve of pijnlijke) opmerkingen die mensen over jou/tegen jou maken. Door de jaren heen bouwen al deze pijnlijke ervaringen en momenten zich op. Hoe vaker er zich iets voordoet, hoe sneller negatieve overtuigingen worden gevormd. Een simpele gedachte in je kindertijd als ‘ik ben niet goed genoeg’ wordt steeds sterker en groeit dan vervolgens uit tot een diepgewortelde overtuiging (denk een gedachte vaak genoeg en het wordt een overtuiging). Overtuigingen die vervolgens zorgen voor een leeg, waardeloos en eenzaam gevoel in jezelf. Wanneer je denkt dat er iets mis met je is, dat je niet goed genoeg bent of een slecht mens, dan keer je je af van wie je werkelijk bent (je bent namelijk in de kern liefde). Vanaf dat moment moet je buiten jezelf op zoek naar manieren om je toch goed, geliefd, geaccepteerd en gewaardeerd te voelen (dit zijn je basisbehoeften!). Daar komen vervolgens allerlei patronen uit voort die het vaak alleen maar lastiger maken om van jezelf te houden.

3. Je groeit op met bepaalde denkbeelden, overtuigingen en waarden die je vervolgens overneemt

Het gedrag van je opvoeders en de overtuigingen en waarden die spelen binnen het gezin kunnen ook een aandeel hebben in je gebrek aan zelfliefde. Misschien ben je opgegroeid in een gezin waar je moeder de zorg rol op zich nam en heb je daardoor onbewust bepaalde conclusies getrokken die vervolgens overtuigingen zijn geworden. Je zag je moeder altijd voor anderen klaarstaan, voor iedereen zorgen, overal ja op zeggen, maar daarmee zichzelf en haar eigen behoeften compleet wegcijferen (en daar ook nog voor geprezen worden!). Misschien hoorde je je moeder regelmatig klagen over haar figuur of kritisch zijn op haar uiterlijk, of was ze altijd op dieet. Of was je vader een enorme perfectionist die nooit tevreden was met zichzelf of wat hij deed. Het kan zijn dat je thuis bepaalde waarden hebt meegekregen: dat het belangrijk is wat anderen/de wereld van je denken en vinden (probeer maar te zijn zoals iedereen), dat je in alles perfectie moet nastreven, dat je voor mensen klaar moet staan (ook als dat ten koste gaat van jezelf), dat nee zeggen egoïstisch is. Dit zijn allemaal voorbeelden die voor bepaalde overtuigingen of gedragspatronen hebben kunnen gezorgd en invloed hebben op de relatie met jezelf.

4. Onze maatschappij doet er alles aan om jou het gevoel te geven dat je niet goed genoeg bent

Wanneer je zelfbeeld al niet heel positief is en je moeite hebt om van jezelf te houden, dan zorgt de maatschappij waarin we leven er vervolgens wel voor dat je helemáál gaat denken dat er iets mis met je is en dat je niet mag zijn wie je bent. We krijgen door de media, reclames, bedrijven en social media continue de boodschap dat wie en hoe we zijn niet goed genoeg is. Dat we niet tevreden zouden mogen zijn met de huidige versie van onszelf. Er valt altijd wel iets te verbeteren. We moeten slanker worden, andere kleding dragen, ons lichaam verstoppen in shapewear, ons gezicht verbouwen, dikke lagen make-up op smeren. Voor elke zogenaamd imperfectie is wel een oplossing. De lat ligt hoog, en ergens is er de illusie dat wanneer we dan eenmaal perfect zijn, we eindelijk gelukkig zijn met onszelf. Terwijl dat allesbehalve zelfliefde is. Op social media zien we (helaas nog steeds) teveel perfectie voorbij komen waar we ons dan vervolgens onbewust aan gaan spiegelen en meten. Alles bij elkaar maakt de maatschappij waarin we leven het lastiger om jezelf te vieren en gewoon tevreden te zijn met wie je bent.

Mijn cursus groeien in zelfliefde.


Foto: Unsplash

+ show Comments

- Hide Comments

add a comment

De blog van Lief voor je Leif is een plek waar je uren kunt lezen over zelfliefde en het innerlijk kind werk, maar ook over groei in het algemeen. Waar je geïnspireerd en aangemoedigd wordt, herkenning kunt lezen, tips en tools kunt opdoen, en waar ik je enthousiast hoop te maken voor zelfontwikkeling! Veel leesplezier!

hi!welkom!

Categorieën

zoeken

EEN NIEUWE LEEFSTIJL ONTWIKKELEN

Ik wil bloeien!

Met deze heerlijk inspirerende cursus die helemaal in het teken staat van een gezonde, bewuste én gelukkige leefstijl heb je alle tools in handen om nieuwe routines en gewoonten te gaan ontwikkelen zodat je die gezonde, fitte, energieke, zelfverzekerde, ontspannen en succesvolle versie van jezelf kunt zijn!

nieuw!

Ochtendmens, sportgek, lacht graag, houdt van mensen, zichzelf uitdagen, koffie en echte gesprekken.

Willemijn.
Coach. Schrijfster. Levensgenieter.

8 jaar geleden schreef ik mijn eerste blog voor Lief voor je Leif. Toen nog als hobby, ik wilde graag iets van mezelf delen met de wereld. Inmiddels staan er +400 blogs online en draait deze plek allang niet meer om mij maar veelal om jou. Het is een platform geworden waar je uren kunt lezen en altijd weer met een goed (of beter) gevoel vandaan gaat. Waar je inspiratie maar ook tips en tools kunt opdoen, herkenning kunt lezen, waar je je gezien en gehoord voelt en aangemoedigd wordt in welk proces je dan ook zit. Nog steeds kan ik intens blij worden van het schrijven van een blog vanuit pure inspiratie. Dit zal ik dan ook zeker blijven doen!

Meer over mij!